Akcenty w Wa i Wf są zauważalnie dłuższe od tych w następnym takcie. W KG (→Wn) nie ma różnicy. W tekście głównym uwzględniamy różnicę kroju akcentów, gdyż w naturalny sposób łączy się tu ona z wartościami rytmicznymi.
W Wf akcenty w t. 591-593 umieszczone są pod pięciolinią. Jest to zapewne przykład często spotykanej maniery sztycharskiej, polegającej na umieszczaniu akcentów, znaków artykulacji itp. po stronie główek nutowych.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Umiejscowienie oznaczeń
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki