|
|
|
|
|
|
Ustalenie jaki rodzaj akcentów Chopin mógł mieć na myśli, jest w zakończeniu Scherza równie trudne, jak przedtem. Źródła różnią się między sobą, a w dodatku w wielu miejscach znaki można interpretować dwojako. Poszczególne źródła można scharakteryzować następująco:
- Akcenty w Wa – tak jak w całym Scherzu – są w olbrzymiej większości krótkie. Nieco większe znaki pojawiają się jedynie w t. 591, 594-595, 601, 634-638 i 640, nie ma jednak pewności, czy i na ile dokładnie odpowiada to pisowni rękopiśmiennego podkładu;
- Akcenty w KG, mimo drobnych różnic w kształcie i rozmiarze, należą raczej do jednego typu. Bardziej uzasadnione wydaje się odczytanie ich jako krótkich, gdyż znaki, w których prawdopodobnie należy widzieć akcenty długie (np. w t. 596 i 601) są zdecydowanie dłuższe. Tak też to zinterpretowano w Wn;
- Większość akcentów Wf ma postać akcentów długich (jak w całym Scherzu), wyraźne akcenty krótkie występują jednak również – w t. 592-595 i 613-616.
Decyzje redakcyjne podejmujemy niezależnie w poszczególnych miejscach, po porównaniu znaków i ich relacji zarówno wewnątrz źródeł, jak i pomiędzy nimi.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Powrót do adnotacji