Zagadnienia : Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

t. 45-52

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Akompaniament w WfS, interpretacja dosłowna

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia, bez pedału.     Tu "WfS odczyt dosłowny" ( z kluczem basowym)

Akompaniament w WfS, interpretacja kontekstowa

Wersja pozostałych źródeł

"t. 45-52 U"

..

W WfS Chopin wpisał uproszczony wyciąg orkiestro­wego akompaniamentu recytatywu, który można za­stosować, wykonując tę część solo. Akompaniament ten ma być wykonywany l.r. zamiast partii oryginal­nej, a w kilku miejscach uzupełniona została także partia pr.r. W t. 45-47 zapis jest najprawdopodobniej niedokładny – zastosowany skrót, odczytany dosłow­nie, nakazuje uderzanie basu w dolnej oktawie (As1), co jest nieuzasadnione dźwiękowo i niezręczne pia­nistycznie (por. podobne niedokładności w Etiudzie As op. 25 nr 1, t. 1-8 i Nokturnie Des op. 27 nr 2, t. 1).

Po wybraniu wersji z akompaniamentem harmo­nicznym może być konieczne wybranie odpowiednich wersji jeszcze w t. 45 (pedał), 46 (kropki staccato), 47-48 (łuki), 51 (łuki) oraz 52 (łuki i znaki staccato).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

t. 46

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Dwie ósemki w A (→WfWn,Wa)

!!!    miniat:   3. miara taktu, tylko górna 5linia, bez wideł.    bez środkowego akordu trioli, wiązanie ciągłe z poprzednimi, ostatni akord nad l.r.

Triola w WfD

!!!   tr=TGTU bez bemola des3, od drugiej ósemki na jednym wiązaniu (triola nie oddzielona), łuk triolowy pod;     red=TGTU

..

Tekst główny jest wersją wpisaną przez Chopina w WfD jako uzupełnienie wersji A (→WfWn,Wa). Dajemy pierwszeństwo wpisowi do egzemplarza lekcyjnego, gdyż tego typu urozmaicenia powtarzanych fraz są dla Chopina bardzo charakterystyczne, nierzadko też wprowadzał je w ostatniej fazie komponowania lub do gotowych już utworów (por. Mazurek g op. 24 nr 1, t. 57 i 59). Tu dodatkowym argumentem jest analogia z t. 27. Uzupełniamy pominięty we wpisie  obniżający d3 na des3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

t. 48

Utwór: op. 43, Tarantela

A, KF3 (→Wf1Ww), Wa, Wn

..

Oznaczenie  jest dopisane ołówkiem w WfD i z pewnością pochodzi od Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

t. 49

Utwór: op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur

Des w A (→WnWfWa)

Oktawa dopisana w WfD

..

Nie budzi wątpliwości sens ani autentyczność dopisku WfD, jednak na współczesnych fortepianach, o znacznie potężniej brzmiącym i dłużej wybrzmiewającym rejestrze basowym, wariant ten może być stosowany jedynie z najwyższą ostrożnością.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Zmiany rejestru basu , Skrótowy zapis oktaw

t. 49-50

Utwór: op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur

Znaki dynamiczne A (→WnWfWa)

 dodane w WfD, WfJ, WfS

 i  w WfFr

Propozycja redakcji

..

Określenie  w t. 50, dopisane przez Chopina w trzech egzemplarzach lekcyjnych i uwzględnione w WfFr, uważamy za element definitywnej zmiany koncepcji dynamicznej kilku fragmentów Nokturnu (por. t. 25-26, 45-46, 52). Znak  zanotowany przez Franchomme'a w WfFr stanowi naturalne uzupełnienie tej zmiany.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Dopiski WfS , Dopiski WfFr , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfJ