Zagadnienia : Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

t. 315-316

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez łuków w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 1. połowa t. 315, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.                  Tu pusta klisza 

Łuki dopisane w WfD

TGTU

..

W tekście głównym uwzględniamy dopisane w WfD łuki, biegnące od 2. szesnastki do oktawy na 2. mierze taktu. W naszej ocenie jest to bowiem uprecyzyjnienie notacji, zharmonizowane z zapisem drukowanym – por. łuki l.r. w tych taktach oraz łuk pr.r. w t. 317. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

t. 401

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

fis1 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.               TGTU = # na początku taktu

fisis1 w WfH, prawdopodobne odczytanie

podwójny krzyżyk przed 1. przednutką

..

Wpisany w WfH znak w kształcie ukośnego krzyża przed 1. przednutką taktu jest prawdopodobnie  podwyższającym fis1 na fisis1. Niewykluczone przy tym, że miał on w intencji piszącego dotyczyć zarówno tej przednutki, jak i pierwszej z czterech drobnych nut kończących tryl. Trzeba jednak zaznaczyć, że nie ma pewności, czy znak ten nie jest tylko jednym z krzyży, jakimi Chopin często oznaczał miejsca, o których była mowa na lekcji.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfH

t. 522

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

gis2 w A (→KFWn, →WfWa)

!!!   miniat: wycinek ten takt, tylko górna 5-linia.           Tu pusta klisza 

g2 w WfSf

kaso przed g2, odrobinę rozsunąć 3. i 4. ósemkę, nie ruszając l.r.

..

Kasownik obniżający gis2 na g2, wpisany atra­men­tem w WfSf, definiuje wersję, którą zda­niem redakcji można uznać za potencjalnie auten­tycz­ny wariant:

  • Relacja do poprzedzającego, wstępującego pochodu (w t. 520) nie była przez Chopina traktowana rygorystycznie – por. prawzór tych motywów w t. 53-56, gdzie wznoszą­cemu się postępowi diatonicznemu odpo­wia­da opadający postęp chromatyczny.
  • Powstała figura jest ściśle analogiczna do następnych członów progresji w t. 530 i 534.
  • Interwały powstałe pomiędzy dźwiękami przejściowymi a akordowymi w t. 520-521 to kolejno cały ton e2-fis2, półton gis2-a2 i półton h2-c3, taki sam schemat opada­ją­cych interwałów ma figura w t. 522-523, gdy 4. ósemką jest g2: cały ton h2-a2, półton g2-fis2 i półton e2-dis2.
  • Nuta ta ma w tym kontekście wyraźnie przejściowy charakter, nie naruszając po­czucia utrwalonej od t. 516 tonacji E-dur.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfSf

t. 583

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

14 szesnastek w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: szesnastki, tylko górna 5-linia, bez legatiss i wideł.                  EZTU (z łukami i siódemkami)

Wariant podany przez Mikulego

EZnieU1 z palcami i egualmente

..

Nie ma powodu wątpić w autentyczność rozbudowanej wersji figur szesnastkowych, podanej w redagowanym przez Mikulego wydaniu Koncertu (patrz t. 153) jako "wariant Chopinowski". Czy autentyczne są również określenie egualmente i palcowanie, nie jest już tak pewne – o tym, że np. nie wszystkie palcowania pochodzą od Chopina, Mikuli pisze bowiem otwarcie w przedmowie do swojego wydania: "[...] palcowanie tego wydania pochodzi w dużej części od samego Chopina, tam zaś gdzie to nie ma miejsca, jest przynajmniej zapisane zgodnie z jego zasadami [...]".*


*  "[...] der Fingersatz dieser Ausgabe grossentheils von Chopin selbst herrührt, wo dies aber nicht der Fall, wenigstens seinen Grundsätzen entsprechend notirt ist [...]"

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne zmiany i warianty po publikacji