ApI
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 180

 w A (→Wn1Wn2)

EZnieU

 w Wf i Wa

EZTU

 w WfSB

w Wn3

Zdaniem redakcji, znak  jest w A (→Wn1Wn2) wpisany niedokładnie, gdyż obejmuje pauzę, w trakcie której nie da się zacząć crescenda. W tekście głównym nadajemy mu więc zakres analogiczny do następnego takiego znaku. Podobną interpretację zastosowano w Wf i Wa, a także w WfSB, w którym znak jest jednak odwrócony (diminuendo zamiast crescenda). Trudno stwierdzić, czy była to celowa zmiana, czy błąd. Natomiast w Wn3 znak nieco wydłużono, co przypuszczalnie było adiustacją.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Zakresy widełek dynamicznych, Adiustacje Wn, Odwrócenie znaku, Adiustacje Wf, Adiustacje WfSB, Błędy WfSB

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego