mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 266

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Arpeggia w Af

! miniat: wycinek, te 2 akordy, tylko górna 5-linia.               EZTU = arpeggia i 3 łigatury

Bez znaków w A (→Wn→Wf,Wa)

EZnieU
..

W tekście głównym uwzględniamy wężyki arpeggiów wpisane w Af. Ich brak w A i wszystkich wydaniach wydaje się – biorąc pod uwagę rozpiętość akordów i arpeggia w poprzednim takcie – oczywistym przeoczeniem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A

t. 266

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Podobnie jak w t. 265, znaki pedalizacji w 1. połowie taktu są w A podpisane niedokładnie – pierwszy znak wpisany jest już pod akordem na 2. ósemce taktu, a kolejny znak bezpośrednio za nim, jeszcze przed ćwierćnutą des1 górnego głosu. Ponieważ jednak zapis 2., 3. i 4. ósemki taktu jest bardzo scieśniony, można się domyślić, że niedokładne podpisanie jest wynikiem braku miejsca, tak iż w wydaniach poprawiono tę pisownię zgodnie z analogicznymi miejscami i sensem pianistycznym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 266

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Ściśle rzecz biorąc, figuracja pr.r., w której na jedną ósemkę przypada 12 nut, powinna być zapisana sześćdziesięcioczwórkami. W tekście głównym zachowujemy jednak notację źródeł, gdyż także w innych utworach Chopin wielo­krotnie zapisywał kilku-kilkunastonutowe, nieregularne grupy nut właśnie w ten sposób, dwukrotnie większymi wartościami rytmicznymi, por. np. Preludium Des op. 28 nr 15, t. 4.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 266

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Znaki i określenia w A

wycinek;                   EZTU

Określenia w Wn (→Wf)

EZnieU

Określenia w Wa

EZnieU1
..

Pominięcie znaków   wydaje się być adiustacją Wn (→Wf,Wa), mającą na celu uproszczenie zapisu. W tekście głównym zachowujemy charakterystyczne dla Chopina zestawienia widełek i umieszczonych wewnątrz wskazówek słownych. Podobnie w t. 268.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 266

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Akcent na 4. mierze taktu w A

TGTU tylko na 4

Bez znaków w Wn (→Wf,Wa)

2 akcenty proponowane przez redakcję
..

Nie widać powodu, dla którego des1 na 2. mierze taktu nie miałoby być akcentowane, tak jak analogiczne ćwierćnuty w poprzednich i następnych figurach. Jest to więc najprawdopodobniej przeoczenie Chopina w A. Wprawdzie w Af również nie ma tego akcentu, ale nie przemawia to za celowym pominięciem znaku, gdyż w tym rękopisie Chopin postawił akcenty tylko w pierwszych trzech figurach, w t. 263-264 (te trzy znaki są zresztą z pewnością wpisane jako wzorzec do naśladowania w dalszych figurach, co paradoksalnie jest raczej argumentem za akcentem). Z tego względu w tekście głównym dodajemy ten akcent. Brak w wydaniach akcentu także na 4. mierze taktu jest niemal na pewno przeoczeniem.
Patrz też t. 268.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn