mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 257

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Pierwsza i ostatnia z kończącej tryl grupy 4 drobnych nut zapisane są w A (→Wn1→Wa,Wn2→Wn3,WfSB) bez znaków chromatycznych. Naturalne w tym kontekście użycie G na początku tej grupy potwierdzone jest  wpisanym w ApI i dodanym – wraz z ostrzegawczym  przed ges – w korekcie Wf1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy

t. 257

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed 2. i 3. akordem pr.r. Brakujące znaki stopniowo uzupełniano w kolejnych wydaniach – w Wn1 (→Wn2) dodano oba znaki przed 2. akordem, a w Wa1 dołożono jeszcze  przed 3. akordem ( nie był potrzebny ze względu na błędną wysokość najwyższej nuty). Pozostałe wydania – Wf, Wa3 i Wn3 mają wszystkie potrzebne znaki.

NA POTEM: ApI ma bemole ces1,2,3, ale nie ma kaso d1. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 258

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez repliki kotłów w ApI, Af i A (→Wn→WfSB,Wa1→Wa2)

! miniat: wycinek, tu A, tylko dolna 5-linia, 2.-4. miara taktu                 EZnieU

Replika w Wf i Wa3

tr = EZTU, ale tim zamiast Timp.          red = EZTU
..

Półnutowe tremolo zostało dodane – z pewnością przez Chopina – w korekcie Wf1. Użyty tam skrót "tim" zastępujemy współcześnie stosowa­nym "Timp." Zapis muzyczny ma charakter konwencjonalny – Chopin z pewnością miał na myśli oktawowe tremolando . Nie jest to też dokładne odtworzenie partii kotłów, gdyż tremolo trwa tam tylko ćwierćnutę i kończy się pojedynczym uderzeniem na 4. mierze taktu (ósemką i pauzą). Pozostałe źródła partii forte­pianowej mają tu tylko pauzę głosu solowego. Patrz też t. 260.
Opisane uzupełnienie wprowadzono też w Wa3, niewątpliwie na podstawie porównania z Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 259

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed as.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 259

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

es2 razem z f1 w ApI, Af i A (→Wn→WfSB)

! miniat: wycinek A.                                  EZTU = nuty, kropki, łuki, wiązania na 2 pięcioliniach

es2 po f1 w Wf i Wa
..

Pisownia Wf i Wa, w której szesnastkę górnego głosu umieszczono po 3. ósemce trioli pozostałych głosów, jest sprzeczna z Chopinowskim rozumieniem tego zestawienia rytmów – patrz t. 45-46. Co ciekawe, o ile sztycharz Wf był konsekwentny w forsowaniu – wbrew podkładowi – swojej notacji, o tyle sztycharz Wa na odejście od podkładu zdecydował się dopiero tutaj.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wf