op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 2, Wariacje, całość
Pierwsza i ostatnia z kończącej tryl grupy 4 drobnych nut zapisane są w A (→Wn1→Wa,Wn2→Wn3,WfSB) bez znaków chromatycznych. Naturalne w tym kontekście użycie G na początku tej grupy potwierdzone jest wpisanym w ApI i dodanym – wraz z ostrzegawczym przed ges – w korekcie Wf1.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Znaki ostrzegawcze, Błędy A, Autentyczne korekty Wf, Ostatni znak przykluczowy
notacja: Wysokość