Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 233

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Tak jak przedtem, w tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed g1. W tym miejscu znak dodano także w Wa, wraz z drugim  przed g2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 235-238

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed es1 w t. 235 i 238.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 237

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W Wn1 (→Wf1,Wn2 podwyższający b1 na h1 znajduje się przed 1. tercją. Co ciekawe, nie jest to zwykła pomyłka, lecz błędna adiustacja, gdyż ślady poprawek w druku (widoczne zwłaszcza w Wn2) pokazują, że początkowo był tam wydru­kowany poprawny tekst z odpowiednim  przed 3. szesnastką. W Wf2, Wa, WfSB i Wn3  prze­sunięto na właściwe miejsce, a w Wa dodano jeszcze drugi, ostrzegawczy przed g1 w 1. tercji. Ten ostrzegawczy znak uwzględniamy również w tekście głównym, tak iż nasz tekst nie różni się od wersji Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wf

t. 239

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Tryl bez końcówki w ApI i A (→WnWf,Wa,WfSB)

Wariantowa propozycja redakcji

TGTU = końcówka trylu w nawiasie

..

Tak jak w t. 127, w tekście głównym proponujemy w formie wariantowej (w nawiasie) końcówkę trylu, pojawiającą się w partii 1. skrzypiec w Wnork (→Wfork).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 240-246

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W ApI nie jest w tych taktach oznaczone zdwojenie linii basu w dolnej oktawie. Nie jest to przypuszczalnie wcześniejsza wersja, lecz uproszczony, niekompletny zapis, toteż nie uważamy go za pełnoprawny wariant. We wszystkich pozostałych źródłach głos basowy prowadzony jest oktawami, zapisanymi przeważnie za pomocą wskazówki con 8va, biegnącej:

  • w A od 1. oktawy t. 240 do 1. oktawy t. 246,
  • w wydaniach od 2. oktawy t. 240 do końca t. 245.

Patrz też sąsiednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany rejestru basu , Skrótowy zapis oktaw