mUltimate Chopin

op. 2, Wariacje, całość

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 64-84

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez wiązań w ApI i A

EZTU cała strona = laski chorągiewki i kliniki (zrobione tylko 2 pierwsze takty)

Ósemki wiązane w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

Po 2 w t. 64, 68, 72 i 76 + po 4 65-6, 69-70, 73-74, 77-78, 80 i 84 (+ kliniki niżej) = EZnieU zrobione 64-65.
..

W tekście głównym zachowujemy niewiązaną notację ósemek l.r., użytą przez Chopina konsekwentnie zarówno w ApI, jak i A. Wszędzie tam, gdzie w całym takcie występują tylko ósemki tak właśnie zapisane, w Wn (→Wf,Wa,WfSB) powiązano ósemki po 2 lub 4. Zabieg miał przypuszczalnie na celu ułatwienie sztychowania poprzez redukcję liczby elementów zapisu.
Tego typu zmiany układu wiązań występują tu także w pr.r. , a także w dalszych wariacjach. Odnotowujemy je i odtwarzamy tylko tam, gdzie duża liczba zmian wpływa na ogólny obraz graficzny tekstu – patrz Wariacja IV.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 67-75

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Przed es2 w t. 67 i 75 dodajemy w tekście głównym ostrzegawcze bemole. Znaki dodano również w WfSB.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 69

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Es i es w ApI i A (→Wn1→Wf,Wa)

Tu bez kliszy = TGTU

E i e w Wn2 (→Wn3,WfSB)

kaso przed 3. i 4. ósemką l.r. (E i e)
..

Wersja Wn2 (→Wn3,WfSB) z E i e w 2. połowie taktu jest niemal na pewno dowolną adiustacją, wprowadzoną przypuszczalnie przez analogię do t. 65. Wersja ta jest sprzeczna nie tylko z ApI i A (→Wn1→Wf,Wa), ale i z Mozartowskim oryginałem. Por. także odpowiednie fragmenty 2. wariacji i finału (t. 141 i 280-281).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 69

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Synkopowane c2 na 2. ósemce taktu Chopin zapisał błędnie jako ćwierćnutę z dwiema kropkami. Błąd zauważono tylko w WfSB, w którym próbowano go usunąć, zastępując kropki szesnastką, połączoną z ćwierćnutą łukiem (w tym miejscu łuku co prawda nie ma, ale taki był z pewnością zamysł adiustatora, czego dowodzą łuki w analogicznych sytuacjach w t. 77 i 89). Zapis, od strony wartości rytmicznych poprawny, jest jednak niejasny z powodu rozplanowania nut – dodaną szesnastkę umieszczono nie nad ostatnią ósemką dolnego głosu, ale tuż obok ćwierćnuty. W tekście głównym proponujemy takie same wartości rytmiczne, jednak prawidłowo rozmieszczone i powiązane. Zbliżoną notację zastosował Chopin w Preludium cis op. 45, t. 7, 11 i analog.
Podobnie w t. 77 i 89.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 70

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Bemol przywracający es1 znajduje się tylko w ApI, co oznacza, że tego wyraźnego błędu nie zauważył ani Chopin, ani adiustatorzy żadnego z wydań.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa