Tekst główny
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 69

Es i es w ApI i A (→Wn1Wf,Wa)

Tu bez kliszy = TGTU

E i e w Wn2 (→Wn3,WfSB)

kaso przed 3. i 4. ósemką l.r. (E i e)

Wersja Wn2 (→Wn3,WfSB) z E i e w 2. połowie taktu jest niemal na pewno dowolną adiustacją, wprowadzoną przypuszczalnie przez analogię do t. 65. Wersja ta jest sprzeczna nie tylko z ApI i A (→Wn1Wf,Wa), ale i z Mozartowskim oryginałem. Por. także odpowiednie fragmenty 2. wariacji i finału (t. 141 i 280-281).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.