- « Poprzednia
- 1
- …
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- …
- 137
- Następna »
t. 314
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Tak jak w partii pr.r., w tekście głównym uwzględniamy – w nawiasie – palcowanie ApI, będące rozszerzoną wersją tego, które Chopin wpisał w A (→Wn→Wf,Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne |
||||||||||||
t. 314
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy przed d1 w akordzie l.r.. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
||||||||||||
t. 314-315
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym zachowujemy precyzyjne łukowanie A. Rozdzielenie łuków na kresce taktowej to dowolność Wn (→Wf,Wa). kategoria redakcyjna: zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||||||||
t. 315
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
W tekście głównym zachowujemy widoczne w A dwie kropki staccato nad rozpoczynającymi triole szesnastek nutami f. Pominięcie w Wn (→Wf) pierwszej z nich to najprawdopodobniej skutek braku miejsca pod zapisaną na dolnej pięciolinii szesnastką b pr.r. (w Wa dodano klinik pod tym f). Zastąpienie drugiej kropki klinikiem to z pewnością dowolność sztycharza Wn1 – patrz t. 271-272. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Kliniki |
||||||||||||
t. 315
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Trzy oktawy basowe są w A opatrzone znakami staccato. Tylko pierwszy z nich jest kropką, co wydaje się być niedopatrzeniem Chopina – przemawiają za tym zarówno dwa następne kliniki l.r., jak i kliniki pr.r. w tych miejscach. W tym przypadku ujednolicenie znaków w Wn uważamy więc za uzasadnione i przyjmujemy w tekście głównym. Pominięcie drugiego znaku w Wn1 (→Wn2) to z pewnością skutek braku miejsca, klinik dodano w Wn3. Pozbawione znaków wersje Wf i Wa najłatwiej wyjaśnić przeoczeniami. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- …
- 137
- Następna »