Wysokość
t. 71
|
Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur
..
W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich wydaniach nieuzasadniony (ostrzegawczy?) przed ais1. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
||||||||
t. 71
|
Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur
..
O ile wersje źródeł nie zawierają błędów, Chopin uzupełnił partię pr.r., przygotowując Mazurka do druku. Nie można wszakże wykluczyć ewentualnych pomyłek:
W obu sytuacjach domniemanym zamierzonym brzmieniem tej ósemki byłaby tercja gis1-h1. W tekście głównym pozostawiamy wersję Wf (→Wn,Wa), która mogła być jednym z retuszów, jakim Chopin poddał tę frazę – patrz np. t. 73. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu |
||||||||
t. 72
|
Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur
..
Nuta gis występująca w AI oraz we wszystkich analogicznych t. 4, 12 i 80, a także 2, 10, 70 i 78 świadczy o bardzo prawdopodobnym błędzie tercjowym w Wf. Występujące w tym wydaniu h nie budzi zastrzeżeń od strony harmonicznej – nuty H lub h występują w akordach na 2. mierze taktu w większości analogicznych taktów – tak iż powtórzono je w niemal wszystkich następnych wydaniach. Wyjątek stanowi Wn3, w którym – zapewne na podstawie porównania z analogicznymi taktami – wprowadzono gis i tę wersję przyjmujemy także w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Rytm punktowany lub równy |
||||||||
t. 72
|
Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur
..
Ostatnia ćwierćnuta pr.r. zapisana jest w WaC jako fis-h-dis1. Zgodna wersja pozostałych źródeł oraz porównanie z analogicznymi t. 2, 4, 10, 12 i 70, 78, 80 dowodzą, że jest to podwójny błąd tercjowy. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wa , Błąd tercjowy |
||||||||
t. 73-74
|
Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur
..
W stosunku do wersji AI, w tekście opublikowanym przejście do akordu gis-moll w t. 73 zostało wzbogacone o chromatyczny postęp basu Fis-Fisis-Gis. Nie jest natomiast jasny cel Chopinowskiej korekty Wf2 (→Wa) – połączenie (za pomocą dodanej laseczki) ósemki fis pr.r. z ćwierćnutą Fis l.r. z jednej strony przedłuża brzmienie fis, co jednak jest w tym rejestrze mało słyszalne przy uwzględnieniu przepisanej pedalizacji, z drugiej zaś sugeruje wykonanie tego fis lewą reką, co można uznać za ułatwienie partii pr.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf |