mUltimate Chopin

op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 40-42

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

12 kropek staccato w AI, interpretacja kontekstowa

1 kropka staccato w Wf (→Wn1,Wa)

Wf,Wn1,Wa kropka nad Gis w t. 40 na 2.

miniat. 2. i 3. miara t. 40

Bez kropek w Wn2 (→Wn3)

Wn2,3 TGTU=puste

miniat. 2. i 3. miara t. 40
..

W AI Chopin kontynuuje podział na głos melodyczny, objęty łukiem i głosy akompaniujące, opatrzone kropkami staccato nad nutami partii obu rąk. Jedynie w t. 41 nie ma kropki nad oktawą E-e, co z pewnością wynika z braku odstępu pomiędzy e l.r. a gis pr.r. W transkrypcji merytorycznej (wersja "redakcja") znak ten dodajemy.
Pojedyncza kropka w Wf (→Wn1,Wa) jest zapewne pomyłką sztycharza, dodaną "z rozpędu", co znajduje potwierdzenie w analogicznym t. 50, gdzie kropki nie ma. W tekście głównym nie uwzględniamy jej zatem, podobnie jak Wn2 (→Wn3).
Ponadto, w wersji opublikowanej akordy pr.r. zapisane są bez podziału na głosy, a te na 3. mierze taktu opatrzone akcentami.

Wariant AI (po 4 kropki w każdym takcie, również w t. 50-52) ukazuje wcześniejszą koncepcję artykulacji tego fragmentu, którą Chopin zmienił już po stworzeniu tego rękopisu. Pojedyncza kropka w Wf (→Wn1,→Wa) jest zapewne pomyłką sztycharza, dodaną "z rozpędu", szczególnie że nie ma jej w analogicznym takcie 50. W Wn2 (→Wn3) tak właśnie uznano i usunięto ją.

!!! w t. 50-52 w AI jest inaczej !!!

Ponieważ ta koncepcja artykulacyjna została zarzucona w wersji przygotowanej do druku, nie dodajemy tego znaku – co wymagałoby pewnych zmian w układzie graficznym tekstu – ufając, tak jak Chopin, domyślności wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 43

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy  przy półnucie h1 i drugi przy d1. Ten ostatni znak dodano także w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 51

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy przy h, tak jak to zrobiono w Wn3. Znak wid­nieje również w AI, być może pomyłkowo, gdyż nie ma tam niezbędnego obniżającego ais na a.

ale Chopin niedokładnie go zapisał (patrz uwaga w t. 33 dotycząca braku zmiany tonacji środkowej części w AI).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty , Ostatni znak przykluczowy

t. 56

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Dłuższy łuk w AI, Wn i WaW

AI, Wn, WaW TGTU=łuk aż d ćwierćnuty

min. łuk dolnego głosu l.r.

Krótszy łuk w Wf (→WaC)

Wf,WaC łuk tylko do drugiej ósemki, bez ćwierćnuty

min. łuk dolny głos l.r., z ćwierćnutą
..

Zdaniem redakcji, łuk, kończący się w Wf (→WaC) przed ostatnią nutą motywu, jest nie­dokładny, najprawdopodobniej w wyniku nietraf­nej interpretacji zapisu [A]. Zakresy wprowadzo­nych w tym autografie krótkich łuków, obejmują­cych poszczególne motywy, mogły się Chopinowi wydawać oczywiste, czego skutkiem była przypuszczalnie pospieszna, niezbyt staranna notacja. Za doprowadzeniem łuku do ćwierćnuty H przemawiają łuk AI w tym miejscu i łuk Wf w podobnym motywie w t. 54.

!!NIE TŁUMACZYĆ !!  Trudno powiedzieć, czy wariant Wf (→WaC) wynika z niedokładności sztycharza, czy ze zmiany w [A]. Wersje Wn i WaW, przypadkowo pasujące do AI, wynikają prawdopodobnie z dowolnej adiustacji w Wn i pomyłki w WaW. W tekście głównym przyjmujemy łukowanie AI i Wn, jednolite w całym tym fragmencie (t. 53-64).

W t. 53-64 trzykrotnie powtarza się 4-taktowa fraza (t. 53-56, 57-60 i 61-64). Różni się w źródłach długość końcowego łuku każdej z nich – czasem łuk obejmuje ostatnią nutę dolnego głosu l.r., czasem nie. Różnice te wydają się być mieszaniną pomyłek i dowolnych adiustacji. W AI w dwóch pierwszych powtórzeniach łuk wyraźnie obejmuje ostatni dźwięk – ćwierćnutę w t. 56 i półnutę w t. 60. Trzeciego powtórzenia nie można zaliczyć do żadnej z tych kategorii, ponieważ łukowanie w tym miejscu przyjmuje jeszcze inny obraz (więcej szczegółów w uwadze w t. 53 LINK). 
W Wf (→WaC) w t. 56 i 60 łuk nie obejmuje ostatniej nuty l.r., ale w t. 64 został pociągnięty do końca taktu. Trudno powiedzieć, czy jest to efekt niedokładności sztycharza, czy też zamiar Chopina w [A].
W Wn1, opartym na Wf1, wszystkie trzy łuki widnieją w dłuższych wersjach, obejmujących ostatnie nuty fraz, co wydaje się sensowną, ujednolicającą adiustacją wydawcy niemieckiego. W Wn2 (→Wn3) pozostawiono dłuższy łuk w t. 56, ale skrócono łuki w t. 60 i 64, zapewne w wyniku nieuwagi sztycharza, choć nie jest też wykluczona kolejna adiustacja.
W WaW, opartym na Wf2, wydłużono łuk w t. 56, prawdopodobnie przypadkowo, a w t. 60 i 64 pozostawiono wersję francuską, czyli odpowiednio krótszy i dłuższy łuk.
W WaC widnieje niezmieniony obraz Wf.
W tekście głównym proponujemy ujednolicające połączenie łukowania AI i Wf – umieszczamy dłuższe wersje łuków w każdej z tych fraz, tak jak zrobiono to w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 58

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Ciągły łuk w AI

EZnieU

2 łuki w Wf (→Wn1,Wa)

EZTU bez drugiego łuku

min. dolny głos lewej cały 58

3 łuki w Wn2 (→Wn3)

Wn2,3 TGTU= 3 łuki bez prawego końca

min. dolny głos l.r. cały 58
..

Tak jak w t. 53-56, podział pierwotnego łuku AI na 3 krótsze, obejmujące poszczególne motywy to element zmiany ogólnej koncepcji łukowania środkowej części Mazurka. Brak w Wf (→Wn1,Wa) łuku w t. 58 to zapewne przeoczenie, poprawione w Wn2 (→Wn3).

[NIE TŁUMACZYĆ]Wariant AI przedstawia wcześniejszą wersję łukowania, opisaną szerzej w uwadze w t. 53; Chopin dokonał zmian w tym fragmencie podczas pracy nad [A]. Brak łuku w Wf (→Wn1,→Wa) to zapewne przeoczenie, powtórzone w innych wydaniach. Łuk dodano w adiustowanym Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa