mUltimate Chopin

op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 56

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Dłuższy łuk w AI, Wn i WaW

AI, Wn, WaW TGTU=łuk aż d ćwierćnuty

min. łuk dolnego głosu l.r.

Krótszy łuk w Wf (→WaC)

Wf,WaC łuk tylko do drugiej ósemki, bez ćwierćnuty

min. łuk dolny głos l.r., z ćwierćnutą
..

Zdaniem redakcji, łuk, kończący się w Wf (→WaC) przed ostatnią nutą motywu, jest nie­dokładny, najprawdopodobniej w wyniku nietraf­nej interpretacji zapisu [A]. Zakresy wprowadzo­nych w tym autografie krótkich łuków, obejmują­cych poszczególne motywy, mogły się Chopinowi wydawać oczywiste, czego skutkiem była przypuszczalnie pospieszna, niezbyt staranna notacja. Za doprowadzeniem łuku do ćwierćnuty H przemawiają łuk AI w tym miejscu i łuk Wf w podobnym motywie w t. 54.

!!NIE TŁUMACZYĆ !!  Trudno powiedzieć, czy wariant Wf (→WaC) wynika z niedokładności sztycharza, czy ze zmiany w [A]. Wersje Wn i WaW, przypadkowo pasujące do AI, wynikają prawdopodobnie z dowolnej adiustacji w Wn i pomyłki w WaW. W tekście głównym przyjmujemy łukowanie AI i Wn, jednolite w całym tym fragmencie (t. 53-64).

W t. 53-64 trzykrotnie powtarza się 4-taktowa fraza (t. 53-56, 57-60 i 61-64). Różni się w źródłach długość końcowego łuku każdej z nich – czasem łuk obejmuje ostatnią nutę dolnego głosu l.r., czasem nie. Różnice te wydają się być mieszaniną pomyłek i dowolnych adiustacji. W AI w dwóch pierwszych powtórzeniach łuk wyraźnie obejmuje ostatni dźwięk – ćwierćnutę w t. 56 i półnutę w t. 60. Trzeciego powtórzenia nie można zaliczyć do żadnej z tych kategorii, ponieważ łukowanie w tym miejscu przyjmuje jeszcze inny obraz (więcej szczegółów w uwadze w t. 53 LINK). 
W Wf (→WaC) w t. 56 i 60 łuk nie obejmuje ostatniej nuty l.r., ale w t. 64 został pociągnięty do końca taktu. Trudno powiedzieć, czy jest to efekt niedokładności sztycharza, czy też zamiar Chopina w [A].
W Wn1, opartym na Wf1, wszystkie trzy łuki widnieją w dłuższych wersjach, obejmujących ostatnie nuty fraz, co wydaje się sensowną, ujednolicającą adiustacją wydawcy niemieckiego. W Wn2 (→Wn3) pozostawiono dłuższy łuk w t. 56, ale skrócono łuki w t. 60 i 64, zapewne w wyniku nieuwagi sztycharza, choć nie jest też wykluczona kolejna adiustacja.
W WaW, opartym na Wf2, wydłużono łuk w t. 56, prawdopodobnie przypadkowo, a w t. 60 i 64 pozostawiono wersję francuską, czyli odpowiednio krótszy i dłuższy łuk.
W WaC widnieje niezmieniony obraz Wf.
W tekście głównym proponujemy ujednolicające połączenie łukowania AI i Wf – umieszczamy dłuższe wersje łuków w każdej z tych fraz, tak jak zrobiono to w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 57-60

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Czterotaktowy łuk w AI i Wf2 (→Wa)

Dwutaktowy łuk w Wf1 (→Wn)
..

Tak jak w t. 53-56 (patrz uwaga do t. 49-56), Chopin uzupełnił i skorygował w Wf2 (→Wa) łukowanie pr.r., powracając do pierwotnej koncepcji czterotaktowego łuku. Wersję tę podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 58

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Ciągły łuk w AI

EZnieU

2 łuki w Wf (→Wn1,Wa)

EZTU bez drugiego łuku

min. dolny głos lewej cały 58

3 łuki w Wn2 (→Wn3)

Wn2,3 TGTU= 3 łuki bez prawego końca

min. dolny głos l.r. cały 58
..

Tak jak w t. 53-56, podział pierwotnego łuku AI na 3 krótsze, obejmujące poszczególne motywy to element zmiany ogólnej koncepcji łukowania środkowej części Mazurka. Brak w Wf (→Wn1,Wa) łuku w t. 58 to zapewne przeoczenie, poprawione w Wn2 (→Wn3).

[NIE TŁUMACZYĆ]Wariant AI przedstawia wcześniejszą wersję łukowania, opisaną szerzej w uwadze w t. 53; Chopin dokonał zmian w tym fragmencie podczas pracy nad [A]. Brak łuku w Wf (→Wn1,→Wa) to zapewne przeoczenie, powtórzone w innych wydaniach. Łuk dodano w adiustowanym Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 58-60

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

dis w AI, Wf2 (→Wa) i Wn

koor t. 33 przez TGTU

d w Wf1
..

Wersja Wf1 jest niemal na pewno pomyłką Chopina, o czym świadczy zgodna wersja AI i skorygowanego przez Chopina Wf2 (→Wa). Błąd został zapewne wywołany zastąpieniem w [A] zapisu z 5 krzyżykami przykluczowymi, jak jest w AI, przez zapis z 3 krzyżykami. W omawianym czterotakcie, utrzymanym w Cis-dur,  należało w związku z tym dodać krzyżyki przy nutach dis i ais, czego Chopin najwyraźniej nie zrobił, skoro tych właśnie znaków brakuje w Wf1 (patrz też ostatnia uwaga w następnym takcie).

W t. 58-63, w których brzmiące tonacje to kolejno Cis-dur, Fis-dur i H-dur, brakuje niektórych krzyżyków w partii l.r., szczególnie w Wf1. Jest to prawdopodobnie pomyłka samego Chopina – częste w jego przypdaku przeoczenie znaków aktualnej tonacji. W AI brakuje tylko jednego znaku — krzyżyka podwyższającego e1 na eis1 w t. 60 (więcej szczegółów o zapisie AI w uwadze w t. 33). W Wf1 brakuje 6 krzyżyków: pięciu podwyższających d na dis w t. 58, 59, 60, 62 i 63 oraz jednego podwyższającego A na Ais w t. 59. W Wf2 uzupełniono wszystkie znaki poza tym w t. 63, co powtórzono w Wa. W Wn1 (→Wn2), opartym na Wf1, dokonano adiustacji i dodano wszystkie krzyżyki podwyższające d na dis, ale przeoczono brak krzyżyka przy A. Poprawiono to Wn3. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf

t. 59-60

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Łuk przetrzymujący w AI i Wf (→Wa)

AI, Wfa TGTU=ligatura gis-gis 59/60

min. od końca 58 (łuk) do pocz. 60

Bez łuku w Wn

Wn puste

min. od końca 58 do pocz. 60
..

Wersja Wn jest dowolną adiustacją, wynikającą prawdopodobnie z analizy taktów 53-64 w Wf1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn