mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 242

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

 w A

EZnieU

Akcent w Wf (→Wn,Wa)
..

W tekście głównym podajemy akcent dodany zapewne przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa) w miejsce występującego w A. Znane są przykłady redukowania przez Chopina liczby oznaczeń  w trakcie dopracowywania utworu, np. w Etiudach op. 10 – a nr 2 czy Es nr 11.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 242-244

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

5 łuków sekstol w A

TGTU = 5 dolnych łuków 

4 łuki sekstol w Wf (→Wn,Wa)

bez pierwszego dolnego

Bez łuków sekstol, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: zrobić Corel, 2 sekstole bez dolnych łuków
..

W A każda z kolejnych 7 sekstol w t. 242-245 opatrzona jest cyfrą 6 i osobnym łukiem, niezależnie od nadrzędnego łuku obejmującego cały ten chromatyczny pochód. Nie licząc drobnych nieścisłości, notację tę odtworzono również w wydaniach. Taka dokładność w oznaczeniu najzupełniej regularnej struktury jest czymś wyjątkowym nie tylko w rękopisach Chopina, ale w ogóle w praktyce edytorskiej. W tej sytuacji zachowujemy ją w tekście głównym, mimo że żadna potencjalna przyczyna tej niespotykanej konsekwencji notacyjnej nie wydała się redakcji mUltimate Chopin na tyle przekonująca, by warto było o niej wspominać. Nasza alternatywna propozycja to uproszczony zapis, dostosowany do wytycznych przyjętych w naszych transkrypcjach – por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 16.
Brak pierwszego z dodatkowych łuków wydaje się być niedopatrzeniem sztycharza Wf (→Wn,Wa) 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Łuki "triolowe"

t. 243

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

b z  w A (→Wf→Wa,Wn)

EZnieU = bemol b

h w Wn1a

kaso zamiast bemola b z war_11

b bez  proponowane przez redakcję

Tu bez kliszy 
..

Wersja Wn1a to najprawdopodobniej pomyłka sztycharza, choć nie można całkiem wykluczyć adiustacji – występujący w pozostałych źródłach ostrzegawczy  przed b nie jest tu niezbędny i mógł zostać uznany za pomyłkowy. Sztycharz lub adiustator Wn1a wykazał się tego typu nadgorliwością np. w t. 232.
W A nie ma  podwyższającego es1 na e1 w tym akordzie. Jest to niemal na pewno błąd – por. e1 w t. 240-241 – który poprawiono w Wf (→Wn,Wa). W tekście głównym pomijamy ostrzegawczy  przed b, bardziej uzasadniony w oryginalnym układzie graficznym, w którym pierwsze 5 ósemek poprzedniego taktu – do h – wpisane jest na dolnej pięciolinii.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 245-246

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

2 łuki w A

EZTU = górny łuk podzielony nad kr. taktową

Ciągły łuk w Wf (→Wa)

! miniat: wycinek Wf1 kombinowane, zakres jak war_11.                         EZnieU

3 łuki w Wn

EZnieU1 245 + EZTU 246
..

W A łuki na przejściu tych taktów były poprawiane – zdaniem redakcji, Chopin podzielił napisany początkowo ciągły łuk, na co wskazują wyraźnie grubsze (czyli ważniejsze, ostateczne) końcówki oznaczające podział łuku. Usunięty tą poprawką odcinek pierwotnego łuku nie został jednak skreślony, tak iż w Wf (→Wa) poprawkę tę zrozumiano na odwrót (a być może w czasie sztychowania Wf jeszcze jej nie było? – patrz charakterystyka Wf). W tekście głównym podajemy łuki rozdzielone przez Chopina.
Wersje Wn i Wn1a, z podziałem łuku przed ostatnią sekstolą i po niej to zapewne wynik pomyłek lub dowolnych adiustacji.
Kwestię dodatkowych łuków obejmujących sekstole omawiamy osobno – patrz poprzednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 245

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

2 łuki sekstol w A (→Wf→Wa)

EZTU = oba łuki nad sekstolami

Bez dodatkowych łuków sekstol w Wn, alternatywna propozycja redakcji

Tu bez kliszy 

1 dodatkowy łuk w Wn1a

EZTU tylko pierwszy z dwóch łuków sekstol
..

W tekście głównym odtwarzamy dodatkowe łuki nad sekstolami konsekwentnie występujące w A (→Wf→Wa).
Uzasadnienie alternatywnej propozycji redakcji bez osobnych łuków sekstol – patrz t. 242-244. Całkowity lub częściowy brak tych łuków w Wn i Wn1a to najprawdopodobniej skutki błędów lub dowolnych adiustacji.
Kwestię podziałów górnego łuku omawiamy w następnej uwadze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn