mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 231

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Przed es3 w 4. ósemce Wf (→Wn) ma  (ostrzegawczy?). Ta niepotrzebna adiustacja (w A nie ma tego znaku!) jest najprawdopodobniej efektem nieporozumenia lub pomyłki przy korygowaniu innego błędu – w Wf widać w tym miejscu ślady usuwania nuty g3 (wydrukowanej bez potrzebnego na tej wysokości ). Korektor – być może nawet Chopin – widząc oktawę z  tylko przed dolną nutą, mógł w pierwszym odruchu dodać drugi , zwłaszcza jeśli przed chwilą dopisywał bemole w partii l.r. Po zorientowaniu się, że chodzi tu o błąd tercjowy, oznaczył zmianę wysokości nuty, co sztycharz zrealizował, przenosząc główkę wraz z . Zbędnego znaku nie uwzględniono w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 231

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed pierwszą oktawą l.r., a  obniżający a na as znajduje się dopiero przed 2. ćwierćnutą. O pomyłce Chopina świadczy  przed dolną nutą ostatniej oktawy w tym takcie, pozbawiony sensu, gdyby 1. oktawa miała brzmieć A-a (oczywiście o pomyłce świadczy także logika chromatycznego postępu basu). Błąd A został starannie poprawiony w Wf (→Wn,Wa) – dodano bemole przed 1. oktawą i usunięto niepotrzebny w tej sytuacji znak przed as w 2. ćwierćnucie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy

t. 232

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

as2-f3 w A (→Wf→Wa,Wn1→Wn2→Wn3→Wn4)

TGTU = bemol as2

a2-f3 w Wn1a

kaso a2
..

Wersja Wn1a z sekstą a2-f3 to efekt rutynowej adiustacji, opartej na przekonaniu, że oktawy zmniejszone lub zwiększone są z reguły efektem przeoczeń lub błędów. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 233

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

4 ćwierćnuty w A (→Wf→Wa)

TGTU = 2 laseczki ćwierćnutowe a2 i c3

2 ćwierćnuty w Wn

Tu bez kliszy 
..

Wersja Wn, w której dodatkowe laseczki ćwierćnutowe występują tylko na początku obu grup ósemek, to najprawdopodobniej podwójne przeoczenie sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 233

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Pominięty w A  przed górną nutą 1. seksty (fis3) został dodany w Wf (→Wn,Wa). W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed a2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wf , Niedokładności A