mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 34

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A (→Wf→Wa1,Wn1→Wn2) nie ma przy­wracającego c2 w 2. połowie taktu. Oczywiste niedopatrzenie Chopina sprostowano w Wa2 (→Wa3) oraz Wn1a i Wn3 (→Wn4).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 36-39

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Pedalizacja A, odczyt dosłowny

Pedalizacja Wf

! miniat: wycinek 2 takty, tylko dolna 5-linia (niestety trzeba łączyć z 2 linijek)               EZnieU

Pedalizacja Wn

EZnieU1

Pedalizacja Wa

EZTU prócz ostatniego w t. 39, który EZnieU

Pedalizacja proponowana przez redakcję

EZTU
..

Gwiazdki zdjęcia pedału stawiane są tu w A nie­jednolicie i, jak się wydaje, przypadkowo – więk­szość przed 3. ćwierćnutą danej połowy taktu, ale niektóre pod (2. w t. 37) lub po (2. w t. 38 i 1. w t. 39). Zapisu tego nie odtworzono w Wf, przy czym także tu różnice umiejscowienia wy­dają się mieć przypadkowy charakter – 5 z 8 znaków wypada po 3. ćwierćnucie, a 3 pod (w 1. połowie t. 36, 37 i 39). W Wn i Wa podjęto pró­bę ujednolicenia umiejscowienia tych znaków:

  • w Wn wszystkie  umieszczono przed 3. ćwierćnutą z wyjątkiem ostatniej (t. 39), którą wydrukowano pod (trzeba zazna­czyć, że niektóre znaki umieszczono niedokładnie, tak iż trudno ocenić, czy miały być umieszczone przed, czy pod odpowiednią nutą);
  • w Wa wszystkie  umieszczono pod 3. ćwierćnutą z wyjątkiem ostatniej, którą wydrukowano po.

W tekście głównym proponujemy zapis, który można nazwać uśrednioną notacją A – wszystkie  pod 3. lub 6. ćwierćnutą taktu. Pisownię tę, zgodną ze strukturą harmoniczną tego fragmen­tu, uważamy za interpretację kontekstową zapisu A.
Podobne problemy pojawiają się także dalej, w t. 40-43 oraz 138-144.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 37

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W Wf1 (→Wa1→Wa2) przeoczono  obniżający a2 na as2. Pozostałe źródła mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 37-39

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez łuków w A (→Wf)

! miniat: wycinek.               Tu bez kliszy 

Łuki w Wn i Wa

! miniat: tu Wn1.              TGTU = 3 łuki wg opisu
..

W A (→Wf) łukowanie pr.r. jest w tych taktach wyraźnie niekompletne – nie widać żadnego powodu, by 2. figura t. 37 i pierwsze figury t. 38-39, nad którymi nie ma łuków, miały być wykonywane inaczej od pozostałych. Z tego względu w tekście głównym uzupełniamy łuki na wzór trzech pierwszych figur tego czterotaktu (w t. 36-37). Łuki te dodano także w Wn i Wa.
Patrz też uwaga w 2. połowie t. 38.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 38-39

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do ostatniej ósemki w A (→Wf→Wa)

! miniat: wycinek.                            krótszy łuk wg opisu.

2 łuki w Wn

ten z war_11 + TGTU

Łuk do t. 39 proponowany przez redakcję
..

Inaczej niż w t. 36-37, łuk w 2. połowie t. 38 doprowadzony jest w A (→Wf→Wa) tylko do ostatniej ósemki taktu. Uważamy to za niedo­kładność i w tekście głównym doprowadzamy go – zgodnie z łukami pozostałych podobnych figur – do przetrzymanej ćwierćnuty na początku następnego taktu. Różnica między tymi zapisami ma zresztą czysto graficzny charakter, gdyż obie pisownie znaczą to samo. Także Wn ma dłuższy łuk w tym miejscu, jednak dodano go nad orygi­nalnym, krótszym łukiem, a nie zamiast niego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A