mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 63

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

d2 w A i Wf2, Wn i Wa

TGTU 6. ósemka

b1 w Wf1

zamiast d2
..

Nuta b1 w Wf1 to z pewnością pomyłka sztycharza, poprawiona – prawdopodobnie przez Chopina – w Wf2. Poprawna wersja w Wn i Wa może oznaczać, że także podkłady do tych wydań zawierały Chopinowskie poprawki, nie jest to jednak pewne, gdyż tego rodzaju błąd mógł wykryć adiustator dzięki bardzo regularnej budowie pasaży tego odcinka.

W A pomiędzy ósemkami f1 a d2 widać skreśloną jeszcze jedną nutę, najprawdopodobniej b1. Odstępy między nutami w całej tej grupie sugerują, że nie została ona zastąpiona nutą d2, lecz usunięta z pierwotnej wersji pasażu, w której przypuszczalnie nie było 2. ósemki, d1: .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Poprawki A , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej

t. 65-67

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Jedynie Wn ma poprawnie zapisaną pauzę pr.r. w 2. połowie t. 65. A i Wa mają tylko pauzę półnutową (bez kropki), a w Wf nie ma w ogóle tej pauzy. W 1. połowie t. 67 A (→Wf→Wa) również mają tylko pauzę półnutową, co sugeruje, że traktowano ją – analogicznie do pauzy całonutowej – jako wypełniającą pół taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności A

t. 68

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

 w A

Tu bez kliszy 

     w Wf (→Wa)

EZTU = 2.  Ped 

     w Wn

EZnieU
..

A ma tu tylko znak  na początku taktu. Pozostałe znaki pedalizacyjne zostały dodane – wraz z oznaczeniami w następnych taktach – w korekcie Wf (→Wa), niemal na pewno przez Chopina. Można mieć wszakże wątpliwości, czy wszystkie wpisane przez kompozytora znaki zostały prawidłowo umiejscowione, gdyż Chopin często stawiał je niedokładnie, a sztycharze nie zawsze trafnie łączyli je z odpowiednimi nutami. W szczególności, drugi znak  wydaje się umieszczony za daleko (por. t. 72, w którym 2. znak  umieszczony jest z pewnością o ćwierćnutę za późno). Z tego względu obie wersje wydań można zdaniem redakcji traktować jako równorzędne warianty.

W obu wypadkach należy prawdopodobnie zastosować "legato harmoniczne" (przetrzymanie palcami składników akordu): .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 69

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

es1 przetrzymane w A, Wa3 i Wn4

TGTU = łuk i kropka przedłużająca

es1 powtórzone w Wf (→Wn1→Wn2→Wn3,Wa1→Wa2)

TGTU tylko kropka przedłużająca
..

Brak łuku przetrzymującego półnutę es1 w Wf i większości Wn i Wa to niemal na pewno następstwo przeoczenia sztycharza Wf1. Dowodzi tego brak w Wf również kropki przedłużającej tę nutę, co nie mogło być wynikiem korekty (kropkę, bez której rytm tego taktu jest niekompletny, dodano w Wn i Wa). Łuk dodano w Wa3 i Wn4, zapewne pod wpływem analogii z t. 77.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 72

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez znaków w A

 pod 5. ćwierćnutą w Wf (→Wa)

EZnieU

 pod 4. ćwierćnutą w Wn

TGTU = Ped + gwiazdka
..

Drugi znak  w tym takcie jest w Wf (→Wa) niemal na pewno umieszczony niedokładnie. Wskazuje na to porównanie z analogicznymi figurami w następnych taktach. Odpowiednie przesunięcie znaku wprowadzono w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn