mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 141

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do b1 w A, odczyt dosłowny

EZnieU prawy

Łuk do końca taktu w Wf (→Wn,Wa)

EZTU prawy
..

Na dostępnej fotografii A łuk dochodzi tylko do b1, co zdaje się podkreślać znaczenie głosu wydzielonego za pomocą dodatkowych laseczek ćwierćnutowych. Ponieważ może to być niedokładność zapisu lub nawet efekt związany tylko z nienajlepszą jakością zdjęcia (por. łuk w t. 138, który z pewnością ma dochodzić do końca taktu), w tekście głównym podajemy wersję Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 144-145

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A widać ślady łączenia łuków, które początkowo obejmowały po jednym takcie.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A

t. 158-159

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk w A i Wn

! miniat: wycinek, tylko dolna 5-linia.                 TGTU

Bez łuku w Wf (→Wa)
..

Łuk l.r. zapisany jest w A niezbyt wyraźnie i częściowo zlewa się z widełkami , co zapewne przyczyniło się do jego pominięcia w Wf (→Wa). W Wn łuk dodano, z pewnością przez analogię z następnymi taktami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 169-170

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Ciągły łuk w A (→interpretacja kontekstowa Wf→Wn) i Wn1a

! miniat: wycinek Wn1a, tylko górna 5-linia, 2. połowa t. 169 + 1. połowa 170.                    EZTU

Rozdzielone łuki w Wa

EZnieU1
..

W A (→Wf→Wn) t. 169 jest ostatni w linii, co spowodowało niedokładność w odtworzeniu łuku – na końcu t. 169 wymienione wydania sugerują kontynuację łuku, ale w t. 170 rozpoczynają nowy od 1. ćwierćnuty. W Wa i Wn1a takty te występują w jednej linii i w każdym z nich zinterpretowano ten niejasny zapis inaczej – w Wa łuki rozdzielono, a w Wn1a połączono. Niedokładny zapis Wf i Wn odtwarzamy w transkrypcji graficznej (wersja "transkrypcja"), natomiast jako tekst tych wydań (wersja "redakcja") przyjmujemy ciągły łuk, zgodnie z A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niepewna kontynuacja łuku , Błędy powtórzone Wn

t. 178

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuki l.r. w A, interpretacja kontekstowa

Bez łuków w Wf (→Wn,Wa)
..

Można zrozumieć sztycharza Wf (→Wn,Wa), który nie wiedział, jak odtworzyć niedokładny, zahaczający o partię pr.r. łuk A w 1. połowie taktu (druga jest w A oznaczona skrótowo jako powtórzenie pierwszej). Zdaniem redakcji, mimo iż łuk ten, odczytany dosłownie, dochodzi do ćwierćnuty c1 w partii pr.r., w zamyśle Chopina miał on obejmować półtaktową figurę l.r. i być powtórzony w 2. połowie taktu.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A