|
Ciągły łuk w A (→interpretacja kontekstowa Wf→Wn) i Wn1a ! miniat: wycinek Wn1a, tylko górna 5-linia, 2. połowa t. 169 + 1. połowa 170. EZTU |
|
|
Rozdzielone łuki w Wa EZnieU1 |
W A (→Wf→Wn) t. 169 jest ostatni w linii, co spowodowało niedokładność w odtworzeniu łuku – na końcu t. 169 wymienione wydania sugerują kontynuację łuku, ale w t. 170 rozpoczynają nowy od 1. ćwierćnuty. W Wa i Wn1a takty te występują w jednej linii i w każdym z nich zinterpretowano ten niejasny zapis inaczej – w Wa łuki rozdzielono, a w Wn1a połączono. Niedokładny zapis Wf i Wn odtwarzamy w transkrypcji graficznej (wersja "transkrypcja"), natomiast jako tekst tych wydań (wersja "redakcja") przyjmujemy ciągły łuk, zgodnie z A.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Niepewna kontynuacja łuku, Błędy powtórzone Wn
notacja: Łuki