mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Wn - Wydanie niemieckie

Wydanie niemieckie

Pietro Mechetti, qm Carlo, Wiedeń, numer wydawniczy P. M. No 3577.
Wn1 ‒ Pierwsze wydanie niemieckie, XI 1841,
Wn2 – Drugie wydanie niemieckie, ok. 1868.

Więcej »

Wf - Wydanie francuskie

Wydanie francuskie

Maurice Schlesinger, Paryż, numer wydawniczy M.S.3477.
Wf1 – Pierwsze wydanie francuskie, XII 1841.
Wf2 ‒ Drugi nakład Wf1, początek 1842.
WfS ‒ Egzemplarz Jane Stirling z pochodzącymi od Chopina, ołówkowymi naniesieniami.

Więcej »

Wa - Wydanie angielskie

Wydanie angielskie

Wessel & Stapleton, Londyn:
Wa1 – Pierwsze wydanie angielskie, I-II 1842, nr wydawniczy (W & S. No. 5226.),
Wa2 – Zmieniony nakład Wa1, 1851, nr wydawniczy (W & S. No. 5296.),
Wa3 – Zadiustowany nakład Wa2, ok. 1868.

Więcej »

Filiacja źródeł

                    

Źródło dodatkowe

AImaz – roboczy autograf fragmentu środkowej części Polo­neza, tempo di Mazourka (Muzeum Fryderyka Chopina, Warszawa, sygn. MC/4). Jest to 30-taktowa całość, pomy­ślana prawdopodobnie jako pierwszy zarys niezależnego mazurka w tonacji Es-dur, odpowiadająca t. 200-205 (z 1. ósemką t. 206) i 220 (od 2. ósemki)-243 całości Poloneza. Od wersji ostatecznej różni się tonacją oraz wieloma szcze­gółami fakturalnymi i melodycznymi, zawiera też szereg poprawek (komentujemy je w uwagach do taktów z wymie­nionego zakresu). Ma wpływ na wersję wariantu w t. 168.

skan                    transkrypcja                    redakcja

Zasady tworzenia tekstu głównego
Poloneza op. 44

Za podstawę przyjmujemy Wf, jako najpóźniejsze źródło autentyczne, porównane z Wn, które oparte było bezpośre­dnio na staranniej dopracowanym [A]. W szcze­gólności z Wn pochodzi pedalizacja skrajnych części Poloneza (t. 8-124 i 266-326), której brak w Wf.