Zagadnienia : Niedokładności Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
t. 125
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Zdaniem redakcji, znak w Wf został niedokładnie odtworzony z rękopisu. Po ośmiotaktowym diminuendzie i zdefiniowaniu nowego poziomu dynamiki (), zapewne docelowego, zwykłe przedłużenie diminuenda o ułamek taktu wydaje się bez znaczenia, a co za tym idzie, mało prawdopodobne, by Chopin zapisał je w tej postaci. Z tego względu proponujemy dwie możliwe interpretacje tego znaku, naszym zdaniem bardziej prawdopodobne w tym kontekście. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf |
||||||||||||||||
t. 127-130
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym podajemy 10 kropek staccato według Wa2. Artykulacja ta jest oczywistym uzupełnieniem artykulacji naszego źródła podstawowego – Wf – w którym przeoczono kropkę staccato nad 2. ćwierćnutą t. 129. Jeśli chodzi o Wn, to wydaje się, że zarówno brak kropek w t. 127-128, jak i kropka na początku t. 129 są następstwem błędów – odpowiednio przeoczenia i rutynowego uzupełnienia. Artykulacja Wf (→Wa1) wydaje się być efektem korekty Chopina, w związku z czym uznajemy ją za aktualniejszą niż wersja Wn. Brak pierwszej kropki w t. 129-130 to zapewne przeoczenie, które uzupełniono w Wa2. W całej środkowej części, tempo di Mazourka, ten charakterystyczny dwutakt o łukowej strukturze występuje w akompaniamencie 8 razy (t. 127-130, 147-150, 186-189 i 206-209). W Wn tylko raz pojawiają się w nim kropki staccato – w t. 129-130. Prawdopodobnie w czasie korekty Wf Chopin zaczął uzupełniać artykulację w tych taktach – w Wf (→Wa1) widać 5 kropek w t. 127-128, 4 kropki w t. 129-130 i 4 kropki w t. 147-148 – w związku z czym uznajemy ją za aktualniejszą niż wersja Wn. Brak znaków w pozostałych pięciu miejscach mógł wynikać z przekonania Chopina co jednak nie zostało konsekwentnie zrealizowane we wszystkich miejscach (Chopin mógł np. uznać, że oznaczenie trzech pierwszych figur wystarczy). W Wa2 dokonano drobnych uzupełnień: w t. 129-130 i 147-148 dodano do wersji Wf po jednej kropce, słusznie uznając braki za przeoczenia. W omawianych taktach w tekście głównym podajemy więc artykulację Wa2, a w pozostałych miejscach proponujemy odpowiednie uzupełnienia w nawiasach kwadratowych (tak jak łuków, o których w sąsiedniej uwadze). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf |
||||||||||||||||
t. 127
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym uzupełniamy dokończenie łuku, który w poprzednim takcie wskazywał w Wf na kontynuację. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Niepewna kontynuacja łuku |
||||||||||||||||
t. 131
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf |
||||||||||||||||
t. 131-139
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Kropki staccato pod nutami basowymi podajemy na podstawie Wn1, w ktorym nie ma ich jedynie w t. 135-136. Zdaniem redakcji, pozwala to z dużym prawdopodobieństwem uznać, że intencją Chopina było oznaczenie kropkami wszystkich tych nut. Wyraźnie wybrakowana wersja Wf (→Wa) to przypuszczalnie efekt kumulacji przeoczeń sztycharza Wf1 i wcześniejszych, w rękopiśmiennym podkładzie do tego wydania. Pominięcie w Wn2 znaków w t. 137-139 wydaje się być adiustacją. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »