mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 62-64

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Ćwierćnuty w Wn i Wf1

Tu bez kliszy 

Ćwierćnuty z kropką w Wf2 i Wa
..

W tekście głównym uwzględniamy kropki przedłużające oktawy na początku tych taktów, dodane w korekcie Wf2 i Wa1. Wprawdzie korekty tej prawdopodobnie nie robił Chopin, ale jego udziału w przygotowaniu tego nakładu nie można całkiem wykluczyć, a porównanie z nie­wątpliwie autentycznymi kropkami w podob­nych t. 37-40 i 65-66 każe uznać to uzupełnienie za słuszne. Patrz też sąsiednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 69

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Ósemka cis2 w Wn1 i Wf (→Wa)

Wfa Wn1 EZTU = laski i wiązania w górę

Ćwierćnuta cis2 w Wn2

Wn2 ćwierć cis2 zamiast ósemki, EZnieU2 laski + wiązania
..

Tak jak w t. 43, w Wn2 wydzielono dowolnie najwyższą nutę z 1. akordu, nadając jej wartość ćwierćnuty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 69

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Ćwierćnuta fis1-a1 w źródłach

EZnieU

Ćwierćnuta a1 proponowana przez redakcję

EZTU
..

Wersja wydań może być wynikiem złego odczytania notacji Chopina, która bywa w podobnych sytuacjach niejasna, zdarzają się np. składniki akordu do których laseczka w ogóle nie dochodzi. Z tego względu w tekście głównym proponujemy zapis analogicznego t. 43, który wydaje się logiczniejszy – por. t. 17. Tak samo w t. 302.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 197

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

Druga seksta jest w Wa szesnastką, co jest oczywistym błędem, mimo że nie widać wyraźnego powodu do pomyłki – stosunkowo najbardziej prawdopodobne wydaje się pomyłkowe dodanie beleczki szesnastkowej o system za wysoko, zamiast t. 203.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa

t. 199-200

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuk a-h w Wn i Wf

EZnieU

Bez łuku w Wa1

Tu bez kliszy 

Łuk przetrzymujący h w Wa2 (→Wa3)

Wa23 TGTU
..

Łuk przetrzymujący h odtworzono poprawnie jedynie w Wa2 (→Wa3). Niedokładności pozostałych wydań były następstwem Chopinowskiego sposobu pisania łuków przetrzymujących jako krótkich, dość grubych łuków,  niebiegnących od nuty do nuty, lecz umieszczonych przy nucie dołączanej (por. np. pierwszą stronę autografu Mazurka G op. 50 nr 1, zwłaszcza oktawy e-e1 w t. 18-20 i 22-24). W omawianych taktach Poloneza partie obu rąk (4 głosy!) zapisane są na dolnej pięciolinii, co mogło dodatkowo utrudnić prawidłowe zrozumienie i odtworzenie tego łuku.
Podobnie 2 takty dalej.

Kończący się w tym samym miejscu łuk Wf (→Wa) nad t. 198-200 omawiamy oddzielnie.

Porównanie wersji Wn i Wf (→Wa1) nasuwa przypuszczenie, że łuki w były zapisane niedokładnie. O słuszności adiustacji redaktorów Wa2 (→Wa3) przekonuje analiza głosów w tym miejscu, a także podobnych taktów 139-141, 159-161 i 218-220.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn