mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wf

t. 20

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Przednutki Ais-H i Aisis-His w Wn1 i Wa2

Wn1, Wa2,3 TGTU

Przednutki A-H i Aisis-His w Wf i Wn2

Wf, Wn2 bez # przy A przed 3. ćwiercią

Przednutki A-H i Ais-His w Wa1

Wa1 A-H do 3. ćwierci i Ais-His do następnego taktu
..

Z trzech źródłowych wersji podwójnych przed­nu­tek, występujących przed 3. trylem i po nim, tylko jedna jest prawidłowa – Ais-H przed i Aisis-His po. Wynika to z porównania tego taktu z jego czterema powtórzeniami w t. 46, 72, 279 i 305:

  • jest to jedyna wersja, która pojawia się (w t. 46) w obu wydaniach opartych bez­pośrednio na rękopisach – Wn1 i Wf1;
  • w Wn1 wersja ta występuje we wszyst­kich tych miejscach;
  • żadne racje muzyczne nie przemawiają za różnicowaniem takich szczegółów w prze­biegu Poloneza;
  • odmienne wersje Wf można z dużym prawdopodobieństwem wytłumaczyć pomyłkami kopisty lub sztycharza.

W omawianym takcie brak  w Wn2 to prze­ocze­nie sztycharza, a  zamiast  w Wa1 – naj­praw­dopodobniej pomyłka, sprostowana w Wa2.

 

 

omówić, m. in. wyrywkowa adiustację Wa – poprawili tylko 305. Jak się da rozwinąć kwestię adistacji Moschelesa i jej wykorzystania w Wf2 – to tłumaczy niektóre drobne różnice Wf2-Wa1, np. tę w t. 20 – jeśli Moscheles dodał #, to... [przemyśleć po całości]

W Wn wszystkie te miejsca zapisane zostały prawidłowo, poza taktem 20. w Wn2, gdzie przeoczono krzyżyk przy Ais w przednutce do 3. ćwierćnuty. W Wf ten sam krzyżyk przeoczono w t. 20, 72 i 305, a w t. 279 zamiast  umieszczono przy tej nucie  (co zrównało ją brzmieniowo z nutą następną). W Wa1 powtórzono za Wf2 błędy z t. 20, 72 i 279, poprawiając jedynie t. 305. Jednocześnie dokonano zmiany w t. 20 w przednutkach do następnego taktu: Aisis-His zamieniono na Ais-His; trudno powiedzieć, czy była to pomyłka, czy też próba korekty. W Wa2 poprawiono wszystkie błędy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 26

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Kropki staccato w Wn

Wn TGTU

Bez kropek w Wf (→Wa)

Wfa puste
..

Brak kropek staccato na końcu taktu w Wf (→Wa) to zapewne przeoczenie kopisty lub sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 29

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Ósemka z kropką i trzydziestodwójka w Wn

Wn TGTU

Ósemka i szesnastka w Wf (→Wa)

Wf2, Wa wg opisu
..

Rytm 1. ćwierćnuty taktu podajemy według poprawnej rytmicznie wersji Wn, przekazującej niemal na pewno tekst [A]. Wf1 ma tu błędny rytm, w którym brakuje jednej trzydziestodwójki –  (na schemacie zachowano rozplano­wa­nie wartości rytmicznych partii pr.r. względem lewej). Zdaniem redakcji, jest to najprawdopo­dobniej niedokończony zapis rytmu, który widzi­my w Wn. Poprawka w Wf2 i Wa miała na celu usunięcie niedomiaru wartości, jest ona dziełem adiustatorów. Wersję tę przyjmujemy zarazem jako tekst Wf1, gdyż wydaje się, że tak właśnie, opierając się na wartościach rytmicznych nut, zinterpretuje to miejsce większość czytających.

Rytm 1. ćwierćnuty taktu podajemy według Wn. W Wf1 przeoczono kropki przedłużające wartość 1. ósemki, a po pauzie trzydziestodwójkowej umieszczono szesnastkę. Efektem tego był błąd rytmiczny (brak jednej trzydziestodwójki), który poprawiono w Wf2 (→Wa), jednak nie poprzez dodanie kropek i skrócenie drugiej nuty, lecz przez wydłużenie pauzy.

[Przydałoby się wyjaśnienie dlaczego my Wn. Tylko że nie wiem. Bo w analogicznych miejscach (55, 105, 288) wszędzie dajemy ten mniej punktowany rytm, nawet jeśli w Wn jest ten z trzydziestodwójką, jak w t. 55. Szesnastka jest też w t. 33, nawet w Wn2 (w Wn1 się pomylili).]

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 29-30

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuk w Wn

Wn TGTU

Bez łuku w Wf (→Wa)

Wfa puste
..

Brak łuku w Wf to niemal na pewno przeoczenie kopisty lub sztycharza, powtórzone w Wa. W tekście głównym podążamy za Wn.

 

Nie wszystko w tym opisie się zgadza – np. t. 33-34 mają inny łuk niż wynika z twojego opisu. A w ogóle myslę, że tu różnic jest na tyle mało, a ustalenie tekstu bezproblemowe, że nie potrzeba takiego ogólnego komentarza, tylko poszczególne miejsca. Może zmienię zdanie po przejściu wszystkich, ale na razie robię lokalnie :)

W całym Polonezie ta kantylenowa, 8-taktowa fraza pojawia się, z podobnym łukowaniem, trzy razy: w taktach 27-34, 53-60 i 286-293 (w t. 103-110 łukowanie jest wyraźnie inne). W Wf (→Wa) łuki w t. 29-30 i analogicznych, w poprzedniku tej frazy, za każdym razem przyjmują inną postać. W t. 29-30 w ogóle nie ma łuku, co powtórzono w Wa. W t. 55-56 łuk w Wf jest krótki i sięga tylko do 3. ćwierćnuty taktu 55, a w Wa znowu w ogóle go nie ma, co uznajemy z przeoczenie. W t. 288-289 w obu wydaniach łuk jest dłuższy i sięga do 1. ćwierćnuty t. 289. Ten ostatni wariant łukowania występuje we wszystkich analogicznych momentach w następniku tej frazy - takty 33-34, 59-60 i 292-293, a także we wszystkich tych miejscach w Wn, zarówno w poprzedniku, jak i następniku, toteż właśnie takie łukowanie przyjmujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 31

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wf1 przeoczono chorągiewkę ósemkową przy 2. oktawie pr.r., f-f1. W Wa1 powtórzono ten błąd, a ponadto pominięto kropki przedłużające oktawę es-es1 na początku taktu. Mimo błędów, w obu wydaniach właściwy rytm wynika w zasadzie jednoznacznie z umiejscowienia obu oktaw względem partii l.r. Wszystkie błędy poprawiono w Wf2 i Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wa