Wn1
Tekst główny
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
porównaj
  t. 29

Ósemka z kropką i trzydziestodwójka w Wn

Wn TGTU

Ósemka i szesnastka w Wf (→Wa)

Wf2, Wa wg opisu

W błędnym zapisie rytmu 1. ćwierćnuty taktu w Wf1 – występują dwa elementy wspólne z rytmem Wn, pauza trzydziesto­dwójkowa i rozplanowanie wartości rytmicznych partii pr.r. względem lewej (zachowane na powyższym schemacie). Nasuwają się dwie możliwości – albo jest to niedokończony zapis rytmu Wn, albo niedokończona korekta tego rytmu, której przypuszczalnym celem był rytm wprowadzony w Wf1 i Wa.

Za pierwszą możliwością przemawiają następujące argumenty:

  • brak w Wf śladów dokonywania takiej kore­kty – usuwania beleczki wiązania trzydzie­stodwójkowego, a zwłaszcza kropek prze­dłużających oktawę des2-des3, które są szcze­gólnie trudne do całkowitego usu­nię­cia. Przykłady takich śladów widać w tym takcie w Wf2 (pozostałości po usuniętej pauzie trzydziestodwójkowej), czy np. w t. 16 lub 100 (pozostałości po usuwanych główkach nutowych). Co więcej, na beleczkę trzydziestodwójkową nie ma w ogóle miej­sca – nie mogła zostać usunięta w ewentu­al­nej korekcie;
  • w wersji z trzydziestodwójką nie występuje równoczesne uderzenie tej samej nuty (f1) przez obie ręce, czego Chopin na ogół unikał, np. w analogicznym t. 105 pominął nuty gis1 w szesnastkowych akordach l.r;
  • powtarzanym szesnastkom l.r. towarzyszy w tym ośmiotakcie rytm z trzydziestodwójką – por. t. 28 i 32 – co stanowi niejako cechę wyróżniającą pierwszego pojawienia się tej myśli tematycznej, nigdy potem niepowtó­rzoną;
  • kilka innych błędów rytmicznych w Wf1 – por. t. 32 czy 50.

Za drugą możliwością przemawiają:

  • rytm analogicznych fraz w t. 33, 55 i 59, 105 i 109 itd. W żadnej z nich nie występuje jednak wspomniana wyżej zbitka kciuków obu rąk na jednym klawiszu;
  • ewentualna podobna korekta rytmu w Wf1 w t. 32. Także ta korekta jest zdaniem redakcji bardzo mało prawdopodobna – patrz uwaga do tego taktu.

Zdaniem redakcji, przeważają argumenty pierwszej grupy, co oznacza, że wersja Wn jest najprawdopodobniej jedynym autentycznym rytmem tego miejsca, który tym samym podajemy w tekście głównym.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wf

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja Jana Ekiera), Warszawa