mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 36

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

d-fis-d1 w Wf (→Wa1)

Wfa TGTU

d-fis-h-d1 w Wn i Wa2

Wn d-fis-h-d w l.r. na 4. ósemce taktu
..

Widoczna w Wn nuta h w akordzie na 4. ósemce taktu została prawdopodobnie usunięta przez Chopina w korekcie Wf1 (→Wf2,Wa1). W analogicznym t. 269 odpowiednia poprawka nie została zrobiona, co przypuszczalnie skłoniło adiustatora Wa2 do przywrócenia pierwotnej wersji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 44

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Ósemki eis-h w Wn

Wn EZnieU

Ósemki cis-eis-h w Wf (→Wa)

Wfa TGTU     miniatura: pion na 2.
..

W tekście głównym uwzględniamy nuty cis, dodane w czterech ósemkowych akordach w korekcie Wf (→Wa), niemal na pewno przez Chopina.

Na etapie korekt w Wf (→Wa) Chopin dopisał do akordu w tym miejscu dźwięk cis, tak jak w t. 18, 277 i 303. W Wn, opartym na wcześniejszej wersji [A], ten dźwięk nie występuje.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 45

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wn nie ma ostrzegawczego  przed e1, podobnie w t. 71. W obu miejscach znaki w Wf były prawdopodobnie dodane w korekcie Wf, co wynika z faktu, że nie ma ich w t. 278 i 304, które w rękopisach niemal na pewno nie były wypisane w całości, a jedynie oznaczone skrótowo jako powtórzenie t. 45 i 71. Pominięcie odpowiednich korekt w końcowej części Poloneza może wskazywać na Chopina jako autora tych uzupełnień.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 49-50

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

3 d2 w Wn

! miniat: wycinek kombinowany : 1. miara 49 + 3. miara 49 i 1. miara 50, obie pięciolinie (jak w t. 23-24 tylko więcej w 2. odcinku).
Tu t. 49 i 50: bez d w l.r., t. 50 d2 tylko na raz

5 d i 4 d2 w Wf (→Wa1)

Wf, Wa1 t.49 TGTU, t. 50: TGTU + d w l.r. w trzydziestodwójce

4 d i 4 d2 w Wa2 (→Wa3)

Wa2,3 TGTU
..

Tak jak w t. 23-24 i analogicznych, tekst główny opieramy na skorygowanym przez Chopina Wf, pomijając jedynie d dodane niewątpliwie pomyłkowo do trzydziestodwójki A-a w t. 50. Z tego dźwięku zrezygnowano również w Wa2 (→Wa3), przypuszczalnie na podstawie porównania z analogicznym t. 283.

Tak jak w t. 23-24 i analogicznych, podążamy za skorygowanym przez Chopina Wf z jednym wyjątkiem, o którym poniżej. W t. 49 kompozytor dodał dwa dźwięki d – na 1. i 3. mierze w l.r., co odtwarzamy w tekście głównym. W t. 50 natomiast widnieje dodatkowe d2 w pierwszej szesnastce trioli w p.r. (które odtwarzamy) i trzy dźwięki d w pierwszych kolejnych wartościach taktu w l.r., z których w tekście głównym odtwarzamy tylko pierwszy i trzeci, uznając drugi za pomyłkę (zapewne sztycharza) na podstawie porównania z partią prawej ręki oraz identycznym t. 283. Z tego dźwięku zrezygnowano również w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 50-52

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez oznaczeń w Wn

Wn puste

Akcent i łuk w Wf (→Wa)

EZnieU

Wariantowa propozycja redakcji

EZTU
..

Dla akordowego odcinka, rozpoczynającego się synkopowaną ćwierćnutą, proponujemy w tekście głównym oznaczenia Wf (→Wa), z możliwością uzupełnienia o kropkę staccato zaczerpniętą z Wn w analogicznym t. 25.

Uzupełniamy artykulację w tym takcie zgodnie z wyjaśnieniem w t. 24-26.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf