mUltimate Chopin

op. 28 nr 24, Preludium d-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 42

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

ges w A (→KF,Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek (tu Wf1), 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.               TGTU = ges na 3. szesnastce 2. połowy taktu

es w Wn, interpretacja kontekstowa
..

Wn ma e jako 3. szesnastkę w 2. połowie taktu, co samo w sobie jest oczywistym błędem, jednak przy uwzględnieniu ewentualnie przeoczonego  tworzy zadowalającą od strony harmonicznej wersję, w której można by nawet upatrywać charakterystycznej dla Chopina subtelności – septyma ges jest tu wszak wyeksponowana w partii pr.r. Nic jednak nie wskazuje na możli­wość udziału Chopina w powstaniu Wn, a co za tym idzie, na autentyczność tej wersji.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 42

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

..

W A (→KF) nie ma bemoli obniżających a1 na as1 i a na as w pr.r. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wf (→Wa) i Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 43-46

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

..

W A nie ma  obniżającego a na as w t. 43 i trzech następnych, oznaczonych w partii l.r. jako jego powtórzenie. Oczywistą niedokładność poprawiono zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Fontany , Niedokładności A

t. 47-49

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

..

A i pozostałe źródła mają  ostrzegawczy przy A w t. 47. W tekście głównym dodajemy w tym takcie  także przy a. Znak ten dodano również w KF (→Wn). Ponadto, ponieważ w KF (inaczej niż w A) t. 48-49 oznaczono skrótowo jako powtó­rzenie t. 47, w Wn występujące w nim kasowniki ostrzegawcze przy A i a wydrukowano także w t. 48-49. Wszystkie te ostrzegawcze kasowniki (także niepotrzebne) wprowadzono również w Wa2, najprawdopodobniej na podstawie porównania z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Fontany

t. 50

Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll

Bez znaku w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, ten takt, obie pięciolinie; tu Wf2.               EZTU = wiązanie 

Akcent długi w WfS, możliwa interpretacja

EZnieU
..

Duży lecz niejasny, ołówkowy dopisek w WfS mógłby być znakiem , lub – co zdaniem redakcji znacznie prawdopodobniejsze – akcentem długim. Najlepszym kandydatem do zaakcentowania wydaje się punktowana ósemka b1-b2, jednak ze względu na to, że interpretacja powyższa obarczona jest dużą niepewnością, nie proponujemy jej w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS