Zagadnienia : Błąd tercjowy
|
t. 26
|
Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll
..
Jako ostatnią nutę l.r. Wn ma błędnie c zamiast e. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy |
|||||
|
t. 31
|
Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll
..
Brak widocznych poprawek w KF dowodzi pomyłki Fontany. Gdyby Chopin chciał powtórzyć w tym takcie figury z poprzedniego, zapewne oznaczyłby go skrótowo znakiem •/•. Zdaniem redakcji, błąd ten powstał raczej wskutek przepisania wersji poprzedniego taktu, niż jako typowy błąd tercjowy, gdyż brak tu podstawowej przesłanki tego typu błędów, jaką stanowi podobieństwo graficzne nut umieszczonych w otoczeniu kilku równoległych linii – F leży pod pięciolinią, a D pod linią dodaną, dopisaną i krótką (patrz jednak t. 72). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Błędy KF |
|||||
|
t. 42
|
Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll
..
Jako 2. szesnastkę obu figur Wf ma błędnie ces, a Wa – zapewne w wyniku adiustacji tej wyraźnie fałszywej wersji – es. Wersja Wa, choć harmonicznie możliwa, jest z pianistycznego punktu widzenia nieprawdopodobna. Natomiast ołówkowa poprawka ces na As wpisana w WfS, zgodna z wersją A (→KF→Wn), może pochodzić od Chopina. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Dopiski WfS |
|||||
|
t. 42
|
Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll
..
Wn ma e jako 3. szesnastkę w 2. połowie taktu, co samo w sobie jest oczywistym błędem, jednak przy uwzględnieniu ewentualnie przeoczonego kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji |
|||||
|
t. 72
|
Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll
..
Jako 4. szesnastkę 2. połowy taktu Wn ma błędnie F zamiast D, które występuje w pozostałych źródłach (w rękopisach 2. figura oznaczona jest skrótowo jako powtórzenie pierwszej). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy |
tworzy zadowalającą od strony harmonicznej wersję, w której można by nawet upatrywać charakterystycznej dla Chopina subtelności – septyma ges jest tu wszak wyeksponowana w partii pr.r. Nic jednak nie wskazuje na możliwość udziału Chopina w powstaniu