mUltimate Chopin

op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 6-13

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Podobnie jak w t. 3-4, Chopin z reguły pomija w A znaki chromatyczne przy basowych ósemkach, jeśli wpisane były oktawę wyżej przy jednej z poprzedzających szesnastek. W omawianych taktach dotyczy to f w t. 6, c1 i b w t. 7, g i ges w t. 8, f w t. 9 i 11, B i G w t. 11, B w t. 12 i Ges w t. 13. Notację tę powtórzono dosłownie w Wf i niemal bez zmian w KF (dodany tylko  B w t. 11). W innych wydaniach dodano większość potrzebnych znaków – w Wa1 wszystkie oprócz  Ges w t. 13, a w Wn1 wszystkie oprócz kasowników f w t. 6 i G w t. 11 (w Wn2 uzupełniono pierwszy z nich). Jedynie Wa2 ma w pełni poprawną notację.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 6

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed fis2. Zachowujemy też występujący we wszystkich źródłach  ostrzegawczy przed d1 w partii l.r.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 7

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W A przed ostatnią parą trzydziestodwójek nie ma znaków chromatycznych. Należałoby więc odczytywać je jako cis2 i c3 (obowiązuje  przed 5. trzydziestodwójką taktu), co oczywiście jest niemożliwe. Chopin w tym Preludium uważał za oczywiste, że druga i ostatnia trzydziestodwójka każdej grupy leży oktawę wyżej niż poprzedzająca ją nuta melodyczna, a co za tym idzie, precyzyjnie oznaczał jedynie wysokość nut melodycznych (por. t. 1-4). Nie ulega zatem wątpliwości, że prawidłowo zapisana jest dolna nuta, cis2, a niedokładność dotyczy górnej nuty, która musi brzmieć cis3. Co ciekawe, braku  przywracającego cis3 nie zauważono w żadnym z pozostałych źródeł, nawet w Wn2, w którym dodano  ostrzegawczy przed cis2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A

t. 7

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W A widoczne jest skreślenie  przed g2, 5. trzydziestodwójką ostatniej grupy, co świadczy o sprawdzaniu poprawności notacji chromatycznej przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skreślenia A

t. 8

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Inaczej niż w A, w Wf (→Wa) ostatnią figurę l.r. zapisano w kluczu wiolinowym, dzięki czemu nie trzeba było powtarzać bemoli przy 2. i 3. szesnastce. W Wf1 jednak błędnie odczytano  przed fes1 jako , który zmienił tę nutę w f1. Pomyłkowy znak usunięto w Wf2 (→Wa). Zarówno ten błąd, jak i zmieniony układ graficzny odtwarzamy jedynie w transkrypcji graficznej ("transkrypcja").

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf