op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
Inaczej niż w A, w Wf (→Wa) ostatnią figurę l.r. zapisano w kluczu wiolinowym, dzięki czemu nie trzeba było powtarzać bemoli przy 2. i 3. szesnastce. W Wf1 jednak błędnie odczytano 
przed fes1 jako 
, który zmienił tę nutę w f1. Pomyłkowy znak usunięto w Wf2 (→Wa). Zarówno ten błąd, jak i zmieniony układ graficzny odtwarzamy jedynie w transkrypcji graficznej ("transkrypcja").
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wf
notacja: Wysokość