Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 18

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W Wa1 sztycharz przeoczył  przywracający des2 na 4. trzydziestodwójce 2. miary taktu. Znak dodano w Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 19

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W żadnym ze źródeł nie ma  przywracającego h1 w 3. od końca trzydziestodwójce. Porównanie z dwoma wcześniejszymi wystąpieniami tego taktu – t. 1 i 5 (t. 2 jest oznaczony skrótowo jako powtórzenie t. 1) – dowodzi, że jest to pomyłka Chopina w A, niezauważona w żadnym z pozostałych źródeł.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 21

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Przed pierwszą i ostatnią nutą 3. figury l.r. nie ma w źródłach znaków chromatycznych. Dolną z nich należałoby więc odczytywać jako ais ze względu na  w poprzedniej figurze (jest to szczególnie wyraźne w notacji źródeł, w której 3. figura zapisana jest jeszcze w kluczu basowym). Jest to oczywiście przeoczenie Chopina – kontekst harmoniczny nakazuje odczytywać te nuty jako a1 i a, przy czym górna nie wymaga , a znak przy dolnej wydawał się Chopinowi w tego typu sytuacjach zbędny (por. t. 3-4). W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy także przy a1

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 21

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Czwartą trzydziestodwójkę 3. grupy oraz 3. nutę 4. grupy należałoby odczytywać w A (→KFWn) jako g2, gdyż nie ma przy nich znaków chromatycznych, a nuta na tej wysokości w 2. grupie opatrzona jest . Kontekst harmoniczny i stosowana w olbrzymiej większości figur zasada ich budowy (por. t. 4 i 13) przemawiają tu zdecydowanie za przeoczeniem przez Chopina  przywracającego gis2. Znak dodano w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wn

t. 22

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Występujący we wszystkich źródłach  (ostrzegawczy?) przed d1 w 3. figurze l.r. jest niemal na pewno pozostałością pierwotnego zapisu ósemek 1. połowy taktu jako dis1. Po zmianie pisowni  ten nie jest potrzebny, tak iż w tekście głównym go pomijamy.
W tej samej 3. figurze l.r. widoczne jest w A skreślenie  przed c2. Znak nie jest konieczny, jednak ze względu na cis3 w pr.r. podajemy go w tekście głównym. Najprawdopodobniej z tego samego powodu dodano go również w Wf2 (→Wa), i to także w 4. figurze. W Wa w 4. figurze powtórzono także  przed d1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Poprawki A , Znaki ostrzegawcze , Skreślenia A , Korekty enharmonii , Adiustacje Wf