- « Poprzednia
- 1
- …
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- Następna »
t. 24
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
W A widoczne jest skreślenie przed 4. trzydziestodwójką 3. grupy. Umiejscowienie skreślenia sugeruje, że mógł to być znak chromatyczny, uznany za niepotrzebny, np. , choć kształt zakreślonego obszaru wskazywałby raczej na błędnie zapisaną nutę. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A |
|||||||||||
t. 24-26
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
W tekście głównym odtwarzamy zakres cresc. wyznaczony kreseczkami zgodnie z zapisem A (→Wf→Wa). Doprowadzenie w KF kreseczek niemal do końca t. 26 to dowolność Fontany, a być może pomyłka – kreseczki w KF kończą się mniej więcej tam, gdzie kończyłyby się, gdyby wpisać je w A linijkę niżej. Wyraźnym błędem jest pominięcie całego określenia w Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Fontany |
|||||||||||
t. 25-26
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
Nieco podobnie jak w poprzedniej parze taktów, łukowanie A jest tu niejasne – łuk w t. 25, na końcu linii, sugeruje kontynuację, co jednak wyklucza łuk w t. 26, rozpoczynający się dopiero nad 3. trzydziestodwójką taktu. Chopin poprawiał łuk w t. 26, łącząc w połowie taktu napisane początkowo dwa łuki. Gdyby zależało mu na połączeniu tego łuku z poprzednim, być może poprawiłby także jego początek, pozostawienie bez zmian niewątpliwie niedokładnego poczatku łuku traktujemy więc jako argument za rozdzielonymi łukami, które podajemy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||||
t. 25-26
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
Szczupłość miejsca pomiędzy pięcioliniami powoduje, że w A nie jest oczywiste, której partii ma dotyczyć 6 umieszczonych tam akcentów długich. Powoduje to także wątpliwość co do ich liczby – znaki dotyczące partii pr.r. można by objąć działaniem znaków powtórzenia, użytych do oznaczenia 2. i 4. grupy trzydziestodwójek. Tak też zinterpretowano to we wszystkich wydaniach, drukując 8 znaków. Zdaniem redakcji akcenty, w liczbie 6, z pewnością mają uwydatnić głos tenorowy utworzony przez najwyższe nuty oznaczonych nimi figur l.r. Zmiana wszystkich lub niektórych akcentów na krótkie to częsta dowolność Chopinowskich pierwszych wydań. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
|||||||||||
t. 25-32
|
Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
..
Począwszy od 2. miary pr.r. w t. 25 Chopin w A (→KF) oznaczył skrótowo większość powtarzających się figur obu rąk konwencjonalnymi znakami repetycji (•/•). W wydaniach skróty te rozwinięto, co wpłynęło na błędną interpretację akcentów w t. 25-26. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Skrótowy zapis A |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- Następna »