op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
Przed pierwszą i ostatnią nutą 3. figury l.r. nie ma w źródłach znaków chromatycznych. Dolną z nich należałoby więc odczytywać jako ais ze względu na 
w poprzedniej figurze (jest to szczególnie wyraźne w notacji źródeł, w której 3. figura zapisana jest jeszcze w kluczu basowym). Jest to oczywiście przeoczenie Chopina – kontekst harmoniczny nakazuje odczytywać te nuty jako a1 i a, przy czym górna nie wymaga 
, a znak przy dolnej wydawał się Chopinowi w tego typu sytuacjach zbędny (por. t. 3-4). W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy także przy a1.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Niedokładności A, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wf, Błędy powtórzone Wa
notacja: Wysokość