Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 17

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

Bez es1 w pasażu w Wn1

! miniat: wycinek.              EZnieU

es1 w A (→KF,WfWa) i Wn2 (→Wn3)

..

Brak es1 w Wn1 to z pewnością przeoczenie sztycharza. Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 17

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

..

Druga część pasażu została w A skreślona i wpisana ponownie. Powodem mogła być np. pomyłka Chopina, który zapisał pasaż tak, jakby nad pierwszą częścią nie było przenośnika oktawowego, a więc bez f2-es2-des2-as1. Bardziej prawdopodobne wydaje się jednak, że jest to ślad pierwotnej wersji pasażu, który rozpoczynał się oktawę niżej: . Za tą drugą możliwością przemawia to, że przenośnik oktawowy robi wrażenie dopisanego do gotowego tekstu, np. nachodzi na akcent. Poszerzenie rozpiętości pasażu współgrałoby też z idącymi w podobnym kierunku poprawkami w poprzednim fragmencie – patrz t. 16-17.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 17

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

2 akcenty długie i kropka staccato w A

! miniat: wycinek, ten akord, obie pięciolinie.
EZTU

Akcent długi w KF

EZnieU

Krótki akcent l.r. w Wf1

EZnieU1 tylko pod l.r.

Krótki i długi akcent w Wf2

EZnieU1

Krótki akcent w Wn

EZnieU2

Pionowy i długi akcent w Wa

EZnieU1, ale w l.r. pionowy

..

W tekście głównym odtwarzamy bardzo precyzyjne oznaczenia wykonawcze dla akordu na 2. mierze taktu w A: akcenty długie nad f4 i akordem l.r. oraz kropkę staccato pod f3. Oba znaki dla pr.r. zostały przeoczone zarówno w KF (→Wn), jak i w Wf1, co w pewnym stopniu jest usprawiedliwione, gdyż oba są mało widoczne. Akcent l.r. (krótki) umieszczono w Wf pod akordem, przez co oktawa pr.r. w ogóle nie jest akcentowana. W Wf2 starano się to naprawić, dodając pod nią akcent długi. Wprowadzenie akcentu pionowego w Wa to dowolność typowa dla tego wydawcy – por. poprzedni takt.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wf , Błędy KF

t. 17

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

..

W A nie ma  przed dolną nutą oktawy l.r. Tak jak na końcu t. 15, tę oczywistą niedokładność Chopina poprawiono już w KF (→Wn) i Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany , Niedokładności A

t. 17

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

 w A (→WfWa)

! miniat: wycinek.             TGTU

Bez wskazówki w KF (→Wn)

..

Brak  to niewątpliwie błąd Fontany.

Skreślenie widoczne w A pokazuje, że Chopin początkowo wpisał to oznaczenie przed oktawą f3-f4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Błędy KF