mUltimate Chopin

op. 28 nr 18, Preludium f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 9-10

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

2 kliniki w A (→KF), odczyt dosłowny

Kropka i 2 kliniki w Wf (→Wa)

2 kropki w Wn

4 kliniki proponowane przez redakcję
..

A (→KF) ma wyraźne kliniki nad akordami pr.r. W układzie graficznym zastosowanym w rękopisach – dolne nuty akordów pr.r. na dolnej pięciolinii – znaki te odnoszą się z całą pewnością do obu rąk, toteż w tekście głównym dodajemy kliniki także pod oktawami l.r. Rozwiązanie to przyjęto już w Wf (→Wa), choć tylko w t. 10. Wf (→Wa) w t. 9, a Wn w obu taktach odtwarzają znak jako kropkę staccato (tylko w pr.r.).
Podobnie w t. 11-12.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wf , Kliniki

t. 17

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

2 akcenty długie i kropka staccato w A

! miniat: wycinek, ten akord, obie pięciolinie.
EZTU

Akcent długi w KF

EZnieU

Krótki akcent l.r. w Wf1

EZnieU1 tylko pod l.r.

Krótki i długi akcent w Wf2

EZnieU1

Krótki akcent w Wn

EZnieU2

Pionowy i długi akcent w Wa

EZnieU1, ale w l.r. pionowy
..

W tekście głównym odtwarzamy bardzo precyzyjne oznaczenia wykonawcze dla akordu na 2. mierze taktu w A: akcenty długie nad f4 i akordem l.r. oraz kropkę staccato pod f3. Oba znaki dla pr.r. zostały przeoczone zarówno w KF (→Wn), jak i w Wf1, co w pewnym stopniu jest usprawiedliwione, gdyż oba są mało widoczne. Akcent l.r. (krótki) umieszczono w Wf pod akordem, przez co oktawa pr.r. w ogóle nie jest akcentowana. W Wf2 starano się to naprawić, dodając pod nią akcent długi. Wprowadzenie akcentu pionowego w Wa to dowolność typowa dla tego wydawcy – por. poprzedni takt.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wf , Błędy KF