mUltimate Chopin

op. 28 nr 18, Preludium f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 8

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

e i e1 w A (→Wf,KF→Wn)

! miniat: wycinek, ostatnie 7 nut, obie pięciolinie.
TGTU = 2 bemole es, es1

es i es1 w Wa

TGTU
..

Zdaniem redakcji, brak znaku chromatycznego przed przedostatnią nutą biegnika to niemal na pewno pomyłka Chopina, jeden z najczęściej przez niego popełnianych błędów. Przemawiają za tym podobne zwroty melodyczne w innych miejscach Preludium, np. w t. 4-5 (b na początku t. 5) i oktawę wyżej w omawianym takcie (10. szesnastka es). Por. komentarz do Preludium c op. 28 nr 20, t. 3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A

t. 8

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

Szesnastki w A (→KF,Wf→Wa1)

! miniat: wycinek.                  Tu bez kliszy 

Trzydziestodwójki w Wn i Wa2

EZnieU = 2 belki
..

Wprowadzona w Wn zmiana wiązań na trzydziestodwójkowe jest błędna – w takcie  jako trzydziestodwójki należy zapisywać grupy liczące co najmniej 32 nuty (ale mniej niż 64). W tej sytuacji dziwi powtórzenie tego błędu w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 8

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

..

W A (→Wf) Chopin wpisał tylko  przywracający es2 (w partii pr.r.). Odpowiedni znak w partii l.r. dodano w KF (→Wn) i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 9

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

..

W A widać, że 3. ósemka l.r. zawierała początkowo jeszcze jedną nutę, F lub – mniej prawdopodobne – G.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu

t. 9-10

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

2 kliniki w A (→KF), odczyt dosłowny

Kropka i 2 kliniki w Wf (→Wa)

2 kropki w Wn

4 kliniki proponowane przez redakcję
..

A (→KF) ma wyraźne kliniki nad akordami pr.r. W układzie graficznym zastosowanym w rękopisach – dolne nuty akordów pr.r. na dolnej pięciolinii – znaki te odnoszą się z całą pewnością do obu rąk, toteż w tekście głównym dodajemy kliniki także pod oktawami l.r. Rozwiązanie to przyjęto już w Wf (→Wa), choć tylko w t. 10. Wf (→Wa) w t. 9, a Wn w obu taktach odtwarzają znak jako kropkę staccato (tylko w pr.r.).
Podobnie w t. 11-12.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wf , Kliniki