mUltimate Chopin

op. 28 nr 18, Preludium f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wf

t. 1

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

 w A (→KF→Wn)

! miniat: wycinek, pół taktu (z metrum), tylko górna 5-linia.
TGTU

 w Wf (→Wa)
..

Oznaczenie  występujące w Wf (→Wa) zamiast autentycznego  to niemal na pewno skutek nie­dbałości sztycharza – patrz Preludium es nr 14.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , 4/4 czy 2/2

t. 1-6

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

4 łuki w A (→KF) i Wa2

Łuki w t. 1, 2, 6 w Wf

Łuki w t. 1, 2, 5 w Wn

Łuk w t. 6 w Wa1
..

W żadnym z wydań opartych na rękopisach (Wf i Wn) nie odtworzono kompletu łuków nad parami akordów w t. 1-2 i 5-6. W Wa1 przeoczono jeszcze 2 z trzech łuków Wf, natomiast komplet łuków w Wa2 to efekt kompilacji łuku Wa1 z łukami zaczerpniętymi z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn

t. 15

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

Kliniki w pr.r. w A

4 kropki staccato w KF (→Wn) i Wa

3 kropki w Wf

4 kliniki proponowane przez redakcję
..

W tym takcie Chopin ponownie oznaczył artykulację akordów znakami tylko nad partią pr.r. Ponieważ wykonanie z pewnością nie różni się od tego w t. 13-14, w tekście głównym dodajemy znaki także pod akordami l.r. Rozwiązanie to przyjęto zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa).
Brak w Wf znaku dla 1. akordu pr.r. to niewątpliwe przeoczenie sztycharza.
Zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) znaki A odczytano jako kropki staccato. Mimo że mniej wydłużone niż te w t. 9-12 czy 14 (znak w pr.r.), są to zdaniem redakcji, kliniki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wf , Kliniki , Niedokładności KF

t. 17

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

2 akcenty długie i kropka staccato w A

! miniat: wycinek, ten akord, obie pięciolinie.
EZTU

Akcent długi w KF

EZnieU

Krótki akcent l.r. w Wf1

EZnieU1 tylko pod l.r.

Krótki i długi akcent w Wf2

EZnieU1

Krótki akcent w Wn

EZnieU2

Pionowy i długi akcent w Wa

EZnieU1, ale w l.r. pionowy
..

W tekście głównym odtwarzamy bardzo precyzyjne oznaczenia wykonawcze dla akordu na 2. mierze taktu w A: akcenty długie nad f4 i akordem l.r. oraz kropkę staccato pod f3. Oba znaki dla pr.r. zostały przeoczone zarówno w KF (→Wn), jak i w Wf1, co w pewnym stopniu jest usprawiedliwione, gdyż oba są mało widoczne. Akcent l.r. (krótki) umieszczono w Wf pod akordem, przez co oktawa pr.r. w ogóle nie jest akcentowana. W Wf2 starano się to naprawić, dodając pod nią akcent długi. Wprowadzenie akcentu pionowego w Wa to dowolność typowa dla tego wydawcy – por. poprzedni takt.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wf , Błędy KF