mUltimate Chopin

op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 17

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Rytm KFI i A (→Wf→Wa) oraz KF (interpretacja źródłowa)

!!!   miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, 2. połowa taktu, tu A.               EZTU = ósemka dis2

Rytm w KF (interpretacja kontekstowa→Wn)

EZnieU1 = kropka i szesnastka w dobrym miejscu
..

W KF rytm 2. połowy taktu zapisano błędnie jako . W Wn zmieniono to na , co jest zrozumiałe, jeśli wziąć pod uwagę rytm w pozostałych podobnych sytuacjach. Adiustator nie uwzględnił jednak umiejscowienia tego dis2 w stosunku do szesnastek l.r. – jest ono zapisane dokładnie nad przedostatnią szesnastką, co sugeruje, że błędem jest chorągiewka szesnastkowa, a nie brak drugiej kropki przedłużającej ćwierćnutę e2. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 17-18

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

2 akcenty długie w KFI

!!!   miniat: wycinek 2. połowa 17 i akord 18, tylko górna 5-linia.                     EZnieU

w A

Bez znaku w KF (→Wn) i Wf (→Wa)
..

Pominięcie widełek  zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) to prawdopodobnie skutek nałożenia się tego znaku na końcówkę łuku l.r. – każde z ramion widełek wygląda jak próba przedłużenia/zakończenia tego łuku.
Dwa akcenty w KFI podkreślają wagę zarówno dis2, jak i akordu C-dur, ale dopiero w ich połączeniu zawiera się sens tego przejścia, co Chopin wyraził w A, łącząc je jednym znakiem . Zestawienie tych dwóch sposobów oznaczenia pozwala lepiej zrozumieć sens widełek  w podobnych kontekstach (por. np. Preludium a nr 2, t. 15-16). Można też w tej zmianie widzieć analogię do scalenia łuków w t. 4-6.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy KF

t. 17

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Bez palcowania w KFI i A (→Wf,KF→Wn)

!!!   miniat: wycinek, 4. grupa szesnastek, tylko dolna 5-linia; tu A                               Tu bez kliszy 

Cyfra palcowania w Wa

4 pod ostatnią nutą
..

Nic nie wskazuje na autentyczność palcowania Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 18-21

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

W KFI nie ma  obniżającego fis na f w t. 18; nie ma go także w t. 19-22, w których partia l.r. oznaczona jest jako powtórzenie t. 18. O niewątpliwym przeoczeniu Chopina świadczy  ostrzegawczy przed fis w t. 23. Sytuacja ta rzutuje na ocenę zapisu t. 16-17 – także tam z niemal stuprocentową pewnością mamy do czynienia z przeoczeniem kasowników (w pr.r.).
Patrz też t. 22.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 18

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Bez arpeggia w KFI

!!!   miniat: nic.            Tu bez kliszy 

Arpeggio w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)
..

W KFI nie ma ani jednego z arpeggiów występujących w pozostałych źródłach (por. t. 24 i 32-33), najprawdopodobniej więc Chopin dodał je dopiero w ostatniej fazie redagowania Preludium.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu