|
Rytm KFI i A (→Wf→Wa) oraz KF (interpretacja źródłowa) !!! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, 2. połowa taktu, tu A. EZTU = ósemka dis2 |
|
|
Rytm w KF (interpretacja kontekstowa→Wn) EZnieU1 = kropka i szesnastka w dobrym miejscu |
Rytm 2. połowy taktu, porównany z podobnymi sytuacjami w całym Preludium, rodzi wątpliwość, czy złagodzenie rytmu punktowanego nie jest tu pomyłką Chopina. Przemawiałaby za tym KFI, w której rytmy z ósemką (lub nawet ćwierćnutą) występują w t. 16-25, a także 7 i 9. Rytm A w omawianym takcie można by więc uważać za omyłkowo przepisany pierwotny rytm. Właśnie tego rodzaju korektę najprawdopodobniej widzimy w A w t. 9 – Chopin skracał tam napisaną początkowo ósemkę e2 do szesnastki, odpowiednio przedłużając za pomocą 3. kropki poprzednią półnutę fis2. Mimo to, redakcja uważa, że tekst A nie zawiera tu błędu. Miejsce to jest bowiem wyjątkowe od strony melodyczno-harmonicznej – dis2 jest jedyną w całym Preludium alterowaną nutą w głosie melodycznym – a jego znamienność została podkreślona wyjątkowym oznaczeniem wykonawczym, 
podkreślającym motyw wznoszącej sekundy (dis2-e2).
Owa wyjątkowość stała się zapewne przyczyną pomyłki Fontany, który w KF błędnie zapisał ostatnią nutę taktu jako szesnastkę (po ćwierćnucie z jedną kropką), co następnie zmieniono w Wn na rytm 
, taki jak w pozostałych podobnych sytuacjach.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Błędy KF
notacja: Rytm