A
Tekst główny
KFI - Kopia Fontany wcześniejszej wersji
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 17-18

2 akcenty długie w KFI

!!!   miniat: wycinek 2. połowa 17 i akord 18, tylko górna 5-linia.                     EZnieU

w A

Bez znaku w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

Pominięcie widełek  zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) to prawdopodobnie skutek nałożenia się tego znaku na końcówkę łuku l.r. – każde z ramion widełek wygląda jak próba przedłużenia/zakończenia tego łuku.
Dwa akcenty w KFI podkreślają wagę zarówno dis2, jak i akordu C-dur, ale dopiero w ich połączeniu zawiera się sens tego przejścia, co Chopin wyraził w A, łącząc je jednym znakiem . Zestawienie tych dwóch sposobów oznaczenia pozwala lepiej zrozumieć sens widełek  w podobnych kontekstach (por. np. Preludium a nr 2, t. 15-16). Można też w tej zmianie widzieć analogię do scalenia łuków w t. 4-6.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf, Błędy KF

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.