mUltimate Chopin

op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 2-15

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

We wszystkich rękopisach do zapisania powtarzających się figuracji, głównie w partii l.r., użyto konwencjonalnych skrótów. Najwięcej, 13 taktów (t. 2-6, 14-16, 19-22 i 29), zapisano w ten sposób w KFI, jest bardzo prawdopodobne, że odpowiada to notacji kopiowanego przez Fontanę autografu wcześniejszej wersji, gdyż Chopin bardzo chętnie stosował tego rodzaju skróty, zwłaszcza w rękopisach nieoficjalnych. Opinii tej nie podważa fakt, że w KF Fontana wielokrotnie użył skrótów (t. 11, 14-16, 19-21, 27 i 29) wbrew notacji A (skrót tylko w t. 11), jako że mógł się na to poważyć, właśnie pamiętając tekst i zapis wcześniejszego autografu.
Patrz też t. 16-29.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Skrótowy zapis A , Adiustacje Fontany

t. 3-15

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Rytm bez pauz w KFI

!!!   miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, t. 3-4.                  EZnieU (zrobione 3-6; dorobić 12-15)

Rytm z pauzami w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)

EZTU
..

Jeśli chodzi o odstępy czasowe pomiędzy kolej­nymi uderzeniami pr.r., rytm pierwszej frazy (t. 3-6 i 12-15) nie różni się w KFI od tego, który Chopin przekazał ostatecznie do publikacji. Widoczne w A skreślenia w t. 3 potwierdzają przy tym, że zachowana w KFI wersja bez pauz jest wcześniejsza. Dzięki pauzom temat staje się precyzyjniej wyartykułowany, a zarazem bardziej ulotny w charakterze. Znajduje to odzwiercie­dle­nie także w łukowaniu – patrz t. 12.
Analogiczną zmianę zapisu znajdujemy też w t. 11.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany linii głównej

t. 3-13

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

  w KFI

!!!   miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, te widły i to co nad nimi.                          EZnieU t. 3-4 i 13

Bez znaków w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)
..

Para widełek   w t. 3-4 defniuje w KFI niuans nieznaczony w ostatecznej redakcji utworu. Przy powtórzeniu tej frazy podano tylko akcent długi na początku t. 13.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 3-12

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

2 krótkie akcenty w KFI

EZnieU1 t. 3 i 12

Krótki akcent w A, prawdopodobna interpretacja (→KF→Wn, →Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek ta nuta w t. 3, tu KF.                      EZTU = krótki nad, tylko w t. 3

Akcent długi w A, możliwa interpretacja

tu miniatura z A;                      EZnieU
..

Nie jest jasne, czy akcent w A miał być w intencji Chopina długi czy krótki. Zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) odczytano go jako krótki, krótki akcent ma tu też (a także w t. 12) KFI. W tekś­cie głównym również skłaniamy się do krótkiego akcentu – zarówno przyspieszenie tempa Prelu­dium, jak i skrócenie wartości rytmicznej tej nuty przemawiają za krótkim, czysto dynamicznym akcentem.
W Wf (→Wa) akcent umieszczono pod pięcio­linią, co jest rutynową adiustacją, często stosowaną przez wydawców zarówno w czasach Chopina, jak i dziś. W tym wypadku nie wpływa to na znaczenie znaku i szczegółu tego nie uwzględniamy w naszych transkrypcjach. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń

t. 3-4

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Łuk od szesnastki w KFI i A (→Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek (tu A), 2. połowa t. 3 i początek 4, tylko górna 5-linia.                        EZTU

Łuk od połowy t. 3 w KF (→Wn)

EZnieU1
..

Dłuższy łuk KF (→Wn) to skutek pomyłki kopisty, zmylonego najprawdopodobniej przez zlewający się z łukiem A zarys fragmentu łuku zapisanego na odwrocie tej karty (nad t. 22).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy KF