|
2 krótkie akcenty w KFI EZnieU1 t. 3 i 12 |
|
|
Krótki akcent w A, prawdopodobna interpretacja (→KF→Wn, →Wf→Wa) !!! miniat: wycinek ta nuta w t. 3, tu KF. EZTU = krótki nad, tylko w t. 3 |
|
|
Akcent długi w A, możliwa interpretacja tu miniatura z A; EZnieU |
Nie jest jasne, czy akcent w A miał być w intencji Chopina długi czy krótki. Zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) odczytano go jako krótki, krótki akcent ma tu też (a także w t. 12) KFI. W tekście głównym również skłaniamy się do krótkiego akcentu – zarówno przyspieszenie tempa Preludium, jak i skrócenie wartości rytmicznej tej nuty przemawiają za krótkim, czysto dynamicznym akcentem.
W Wf (→Wa) akcent umieszczono pod pięciolinią, co jest rutynową adiustacją, często stosowaną przez wydawców zarówno w czasach Chopina, jak i dziś. W tym wypadku nie wpływa to na znaczenie znaku i szczegółu tego nie uwzględniamy w naszych transkrypcjach.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Umiejscowienie oznaczeń
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki