Wn1
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 18-26

Kwintole w A (→KFWn1, →WfWa)

!!!   miniat: wycinek, t. 18-19, obie ręce.                  TGTU t. 18-20, 23 i 25-26 (nuty, wiązania, pauzy, znaki Ped i łuki)

Triole w Wn2 (→Wn3)

EZnieU

Autentyczny rytm t. 18-20, 23 i 25-26 – z kwintolami w partii pr.r. – można uważać za przykład zapisanego rubato, chwytu wykonawczego podziwianego w grze samego Chopina, lecz uznawanego często za niemożliwy do właściwego odtworzenia przez innych pianistów. Być może więc wydawca Wn2 uzgodnił rytm tych taktów z pozostałymi, aby uniknąć nadmiernej komplikacji rytmicznej już w pierwszym utworze cyklu, w obawie przed odstraszeniem potencjalnych klientów. Widoczne w A w t. 18-20 skreślenia pauz szesnastkowych pokazują, że urozmaicenie rytmu w tych taktach – a być może także w następnych – Chopin najprawdopodobniej wprowadził dopiero pisząc A, a więc w ostatniej fazie dopracowywania szczegółów kompozycji.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A, Adiustacje Wn, Skreślenia A

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.