mUltimate Chopin

op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Akcenty długie

t. 98

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

 w Af, odczyt dosłowny

EZnieU

Akcent długi w Wf i Wn

TGTU

Krótki akcent w Wa
..

Znak w Af, dłuższy niż w t. 94, odtwarzamy jako widełki , mimo że argumenty tam przytoczone zachowują moc także tu – znak ma niewątpliwie znaczenie akcentu długiego, który w związku z tym podajemy w tekście głównym. Wf ma akcent długi w t. 98 i drugi akcent lub widełki w t. 99, co wynika z przejścia w tym wydaniu na nową stronę.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa

t. 99

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Bez znaku w AI i Wn

Kontynuacja  w Af

EZnieU

 w Wf

EZnieU1

Akcent w Wa

EZnieU2
..

Znak w tym takcie jest kontynuacją widełek  (akcentu długiego) z poprzedniego taktu, który w Wf (→Wa) wypada na końcu strony. Wa ma tu – tak jak w poprzednim takcie – krótki akcent. W tekście głównym podajemy wersję Wn, które w tym takcie nie ma żadnego znaku (po akcencie długim w t. 98).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa

t. 109

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Akcent długi w Af, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: ta co 17.                       TGTU

 w Wf (→Wa)

widły jak w t 17

Przesunięty krótki akcent w Wn1

EZnieU1

Krótki akcent w Wn2

zwyczajnie położony
..

Akcent w Af jest w tym takcie dość krótki, tak iż o uznaniu go za akcent długi decyduje jego kształt i kontekst. Obecność w Wf (→Wa) znacznie dłuższego znaku – takiego jak w analogicznym t. 17 – wskazuje na prawdopodobną ingerencję adiustatora, a być może nawet Chopina. Zmiana na polecenie Chopina potwierdzałaby kwalifikację znaku jako akcentu długiego. Znak w Wn1 umieszczono niedokładnie, tak iż nie jest całkiem pewne, której miary taktu dotyczy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 110-114

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Akcenty długie w Af, odczyt dosłowny

!!!   miniat: nic.                  EZnieU = 2 długie w t. 108 i 114

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn

EZTU = krótkie 110 i 114
..

W t. 110 i 114 Chopin w Af wpisał początkowo krótkie akcenty nad akordami pr.r., ostatecznie jednak zdecydował się na znaki pomiędzy pięcioliniami. Nowo postawione znaki są jednak dłuższe i węższe, tak iż przypominają bardziej akcenty długie. Zdaniem redakcji, Chopin mógł dostosować krój znaków do małego odstępu między akordami obu rąk. Oba odczytania uważając za możliwe, do tekstu głównego wybieramy krótkie akcenty, zgodne z tymi, które w sposób niebudzący wątpliwości występują w analogicznych rytmicznie t. 112 i 116.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 111

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Akcent krótki w Af (odczyt dosłowny→Wf→Wa) i Wn

!!!   miniat: nic.                       EZnieU

Akcent długi w Af, interpretacja kontekstowa

EZTU
..

Tak jak w t. 19, z notacji Af nie wynika jasno, jaki akcent Chopin miał tu na myśli. Zdaniem redakcji, ze względu na Chopinowską korektę analogicznego t. 115, bardziej prawdopodobny jest akcent długi. Krótki akcent rekomendujemy jednak jako rozwiązanie alternatywne.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Akcenty długie