mUltimate Chopin

op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 76

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

..

Na początku taktu Wf1 ma w górnym głosie e1 (z ). Oczywistą pomyłkę skorygowano zarówno w Wf2, jak i Wa. Ołówkowa poprawka wpisana jest także w WfD.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Adiustacje Wf

t. 79

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Zachodzące łuki w A1 (→Wf)

!!!   miniat: wycinek t. 79, tylko górna 5-linia.              EZTU = łuk do 1. ósemki (zakończenie) + lewy koniec. Zrobiłem te łuki, ale nie uwzględniłem wersji Wa. Trzeba to niestety przerobić, bo przecięcie łuków jest za blisko i końcówka Wa wyglądałaby bardzo sztucznie. Próbowałem na skopiowanej stronie (następnej), ale nie mam niestety czasu dokończyć... Przekazuję rozgrzebane, bo może się jakieś kawałki przydadzą, a może łatwiej będzie od nowa zaprojektować. Kluczem jest chyba łuk, który będzie EZTU w t. 79-80 – powinien mieć górną część mniej pochyloną w prawo, można nawet zrezygnować z wchodzenia prawym końcem na pięciolinię

Kontynuacja łuku w Wn

EZnieU lewy koniec

Rozdzielone łuki w Wa

EZTU zakończenie do 1. ósemki + EZnieU1 lewy koniec
..

W tekście głównym podajemy łuki A1 (→Wf), które ukazują wewnętrzną strukturę t. 77-80, sugerując zarazem zachowanie ciągłości frazowania. Rozdzielenie łuków na pauzie to – w zasadzie racjonalna – adiustacja Wa, która nie odpowiada jednak zapisowi A1, gdyż za niedokładną można by w nim uznać raczej końcówkę poprzedniego łuku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 82

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

b1 w A1 (→Wf)

!!!   miniat: wycinek, ten akord lub 1. miara, tylko górna 5-linia.               EZnieU = bemol

h1 w Wn i Wa

EZTU = kaso
..

Trudno tu ustalić ostateczną intencję Chopina. Autentyczność obu wersji jest prawdopodobna, ale nie absolutnie niepodważalna – pisząc w A1  przed b1, Chopin mógł się pomylić, a i  w Wn1, wstawiony w druku zamiast , mógł być efektem nie tylko korekty Chopina, ale i pracy adiustatora, jak to pokazuje przykład Wa. W tekście głównym przyjmujemy naturalniejszą muzycznie wersję źródła podstawowego (Wn1), zaś wersję A1 (→Wf) traktujemy jako równo­rzęd­ny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wn

t. 82-83

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

2 łuki, 1. do cis2, w A1 (odczyt dosłowny→Wf)

!!!   miniat: wycinek, t. 82 i 1. miara 83, tylko górna 5-linia.                           EZnieU1 prawy koniec 82 + EZTU 83-4 (uwaga! łuki do poprawienia w całej linijce)

2 łuki, 1. do d2, w A1 (interpretacja kontekstowa) i Wa

EZTU prawy koniec 82 + 83-4

Ciągły łuk w Wn

EZnieU prawy koniec
..

Zakończenie łuku A1 na oktawie cis1-cis2 to niemal na pewno niedokładność (może w końcówce nie dopłynął atrament?); powtórzona w Wf. W Wn łuk obejmuje cały czterotakt (t. 81-84). W tekście głównym podajemy interpretację kontekstową wersji A1, wprowadzoną także w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A

t. 84

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Odwrócony akcent długi w A1, prawdopodobna interpretacja

EZnieU

Akcent długi w Wf

EZTU

 w Wn

EZnieU1

Bez znaku w Wa
..

Znak A1, o ramionach różnej długości, można interpretować jako odwrócony akcent długi lub krótkie widełki , co odpowiada zarazem wersji Wn. Pierwsza możliwość jest zdaniem redakcji bardziej prawdopodobna, jednak w tekście głównym przyjmujemy nieodwrócony akcent długi, który może być efektem Chopinowskiej korekty Wf i jest zgodny z niebudzącym wątpliwości oznaczeniem w analogicznym t. 76.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Odwrócenie znaku , Autentyczne korekty Wf