Zagadnienia : Adiustacje Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »
t. 1-3
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Łuki l.r. dodane w t. 1-2, 2-3 w Wf są niemal na pewno nieautentyczne. Dodano je prawdopodobnie ze względu na zmianę układu graficznego tekstu – w pisowni A (→KF→Wn) partia pr.r. umieszczona jest razem z l.r. na dolnej pięciolinii, dzięki czemu łuk nad nutami w naturalny sposób odnosi się do obu partii. W Wf (→Wa) partię pr.r. przeniesiono na górną pięciolinię i kwestia artykulacji i frazowania l.r. przestała być tak oczywista. Mógł na to zwrócić uwagę sam Chopin, ale trudno przypuszczać, by dodał łuk sugerujący odmienne frazowanie l.r. Identyczne uzupełnienie w Wn1, niekorygowanym przez Chopina, doskonale ilustruje sposób myślenia sztycharzy lub adiustatorów (w Wn1 i Wa w t. 1-2 do łuku l.r. dopasowano także łuk pr.r., wbrew podkładom). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
||||||||||||||
t. 4-36
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Chopin w A (→KF) nie wprowadzał żadnych dodatkowych oznaczeń nad pauzami całotaktowymi (t. 4, 12, 23-24, 28 i 36), co odtworzono jedynie w Wn2. W Wf (→Wa) nad każdą pojedynczą pauzą umieszczono cyfrę 1, a parę taktów z pauzami zastąpiono podwójnym taktem z dwutaktową pauzą oznaczoną cyfrą 2. W Wn1 w każdym z omawianych taktów obie pauzy opatrzono cyframi 1. Zbliżoną notację wprowadzono w Wn3, w którym jednak w t. 24 jedynki zastąpiono dwójkami. W tekście głównym zachowujemy prostą a jednoznaczną pisownię Chopinowską. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
||||||||||||||
t. 5-37
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Znaki, którymi Chopin opatrzył w A ćwierćnuty w t. 5, 13, 29 i 37, mogą w tym kontekście oznaczać jedynie staccato, nie jest jednak oczywiste, czy chodziło o kliniki czy kropki. Różnią się one bowiem wyraźnie od kropek (np. licznych kropek przedłużających półnuty lub ćwierćnuty), ale też ich kształt nie przywodzi na myśl kliników lub choćby pionowych kreseczek, które można by z nimi łatwo utożsamić. Z tego względu oprócz kliników w tekście głównym proponujemy także kropki jako rozwiązanie alternatywne. W pozostałych źródłach niedokładnie odtworzono pisownię A; wyjątkiem jest Wn, w którym notację ujednolicono do postaci niepojawiającej się w tych taktach ani w A, ani w KF. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Kliniki , Niedokładności KF |
||||||||||||||
t. 40
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W rękopisach brak przed dolną nutą 1. akordu pr.r. Oczywistą niedokładność poprawiono zarówno w Wf (→Wa), jak i Wn. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy |
||||||||||||||
t. 47-48
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Tak jak w t. 23-24, w Wf (→Wa) tę parę taktów zastąpiono podwójnym taktem z dwutaktową pauzą oznaczoną cyfrą 2. W Wn1 taktów nie scalono, ale w każdym z nich obie pauzy opatrzono cyframi 1. Podobną notację wprowadzono w Wn3, w którym jednak w t. 48 jedynki zastąpiono dwójkami. W tekście głównym zachowujemy pisownię A (→KF), obecną także w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »