mUltimate Chopin

op. 31, Scherzo b-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 708

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Bez wskazówki w A

!!!   miniat: wycienk ten takt, tylko górna 5-linia.             Tu pusta klisza 

 w KF (→Wn)

wycinek KF                             EZTU

Kreseczki w Wf (→Wa)

EZnieU
..

W tekście głównym podajemy  wpisane przez Chopina w KF (→Wn). Kreseczki wyznaczające zasięg cresc. to najprawdopodobniej pomyłka sztycharza Wf (→Wa), który doprowadził je do końca strony zamiast do końca frazy. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KF

t. 709-715

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Bez znaków w źródłach

!!!   miniat: ta co 118-124.                    Tu pusta klisza 

Krótkie akcenty proponowane przez redakcję

TGTU = 4 krótkie akcenty w nawiasach

Akcenty długie, alternatywna propozycja redakcji

4 długie w nawiasach
..

W tekście głównym proponujemy uzupełnienie akcentów (w t. 709, 711, 713 i 715). Chopin konsekwentnie opatrzył nimi analogiczne t. 118-124 i 250-256. Ze względu na niepewność co do rodzaju zamierzonych przez Chopina akcentów podajemy dwie wersje, z krótkimi lub z długimi akcentami.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 715-716

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuki A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: te takty lub tylko 2. pół 715 i 2 miary 716; tylko górna 5-linia.                      EZTU 715 + lewy koniec następnego EZnieU

Łuki A (interpretacja→KF)

EZnieU 715 + lewy koniec EZTU następny

Ciągły łuk w Wf (→Wa) i Wn

EZnieU1 (lewy koniec)

Łuki proponowane przez redakcję

EZTU = łuk i kawałek
..

Ciągły łuk w Wf (→Wa) to pochodna poprawek w A, w wyniku których łuk z t. 715, prowadzący do skreślonego końcowego fragmentu linijki, wydaje się sugerować kontynuację. Sytuacja ta zmyliła także kopistę, który w KF doprowadził ten łuk do następnego taktu (co w A nie ma miejsca). W ten sposób doszło do zbiegnięcia się łuków na przednutce, co sztycharz Wn1 zinterpretował jako jeden łuk. Ta jednomyślność wydawców jest zdumiewająca, jeśli wziąć pod uwagę, że w rękopisach łuk zaczynający się w t. 715 prowadzony jest pod nutami, a następny nad i nic nie sugeruje łączenia ich w jeden. W tekście głównym podajemy w t. 715 odczytany dosłownie łuk A, który nie dochodzi wszak do następnego taktu, a w t. 716 łuk KF, zgodny z dokładniejszym, naszym zdaniem, łukiem rękopisów w t. 720. Kwestia zasięgu łuku znad t. 716 – patrz t. 718-719.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Skreślenia A

t. 718-719

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk do t. 719 w A (→Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, t. 718 i początek 719, tylko pr.r.            EZTU = prawy koniec 

Łuk do końca t. 718 w KF (→Wn)

EZnieU
..

Zakończenie łuku A może sprawiać wrażenie niedokładnego, toteż interpretacja tego łuku w KF (→Wn) jest być może właściwa. Jako argument za taką interpretacją można podać znacznie krótszy łuk A w identycznej frazie 4 takty dalej. Za prawidłowością łuku A przemawiają jednak wyraźne łuki w analogicznych sytuacjach w t. 758-759 i 762-763, toteż w tekście głównym zachowujemy notację A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niedokładności KF

t. 722-723

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Koniec łuku w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: Corel j.w.             EZTU = cały łuk

Krótszy łuk w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

EZnieU
..

Łuk A jest najprawdopodobniej niedokończony z powodu przerwy w dopływie atramentu, nie jest jednak oczywiste, gdzie miałby się kończyć. W grę wchodzą dwie możliwości – początek t. 723, za czym przemawiają łuki w analogicznych sytuacjach w t. 718-719, 758-759 i 762-763, lub koniec t. 722, jak to zinterpretował kopista i na co wskazuje zakrzywienie prawego końca łuku (lub jego widocznej, zapisanej części). W tekście głównym przyjmujemy pierwszą możliwość, ale drugą uważamy za równorzędną.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany