Zagadnienia : Błędy wynikające z poprawek
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
|
t. 66
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Tekst główny to wersja wprowadzona przez Chopina w KF (→Wn) i w korekcie Wf (→Wa). W partii l.r. w A widoczne są w tym takcie ślady wielokrotnych poprawek, jednak zarówno prawdopodobna wersja pierwotna (taka jak w poprzednim takcie), jak i ostateczna zostały następnie przez Chopina zmienione odpowiednio w KF i Wf. Zdaniem redakcji, zapis A może także oznaczać – przy założeniu przeoczenia przywrócenia ces1 – wersję podaną jako możliwa interpretacja. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty KF |
|||||||||
|
t. 105-114
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W t. 105-106, 109 i 113-114 podajemy w tekście głównym pedalizację dodaną przez Chopina w Wf (→Wa). W KF (→Wn1) w całym końcowym odcinku tego tematu (t. 105-116) nie ma oznaczeń, co z pewnością jest niedopatrzeniem Chopina, spowodowanym być może poprawkami w partii l.r. w t. 102-104 – Chopin przypuszczalnie zauważył tam pomyłkę właśnie podczas dopisywania pedalizacji, a po jej skorygowaniu, co wiązało się z koniecznością wyskrobania 3 taktów akompaniamentu, nie powrócił już do poprzedniej czynności. W Wn2 (→Wn3) uzupełniono oznaczenia na podstawie pedalizacji wpisanej w KF w analogicznych t. 237-238, 241 i 245-246, całkowicie zresztą zgodnej z oznaczeniami podanymi przez nas. Patrz też uwagi do t. 107-108, 110-112 i 115-116. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Poprawki KF |
|||||||||
|
t. 294-295
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Zdaniem redakcji, obecność dodatkowego łuku nad wewnętrznym głosem pr.r. wiąże się z widocznymi w A kreśleniami związanymi ze zmianami układu graficznego – głos ten zapisany był pierwotnie na dolnej pięciolinii. Kreślenia oddzieliły półnutę cis1 od h, co przypuszczalnie skłoniło Chopina do wpisania łuku, który podkreślał przebieg linii melodycznej. Przypuszczenie to znajduje potwierdzenie w notacji pozostałych trzech analogicznych miejsc, w których przy braku skreśleń nie ma takiego łuku. Byłby to w pewnym sensie szczególny przypadek błędu (nieskontrolowanego efektu) spowodowanego poprawką. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym nie podajemy tego łuku. Nie ma go też w KF – być może Fontana uznał, że przecinający skreślone obszary łuk również jest skreślony, a może Chopin dopisał go w A po sporządzeniu KF (mogło to być również zwykłe przeoczenie). W każdym razie, widząc w KF te takty bez łuku, Chopin nie uzupełnił łuku, dopisał natomiast widełki kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Skreślenia A |
|||||||||
|
t. 503-504
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Brak łuku obejmującego dwunutowy postęp basu to bez wątpienia błąd Wf (→Wa). Łuk A jest wprawdzie niezbyt wyraźny i przechodzi przez obszar skreśleń, ale nie sprawia wrażenia usuniętego. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek |
|||||||||
|
t. 715-716
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Ciągły łuk w Wf (→Wa) to pochodna poprawek w A, w wyniku których łuk z t. 715, prowadzący do skreślonego końcowego fragmentu linijki, wydaje się sugerować kontynuację. Sytuacja ta zmyliła także kopistę, który w KF doprowadził ten łuk do następnego taktu (co w A nie ma miejsca). W ten sposób doszło do zbiegnięcia się łuków na przednutce, co sztycharz Wn1 zinterpretował jako jeden łuk. Ta jednomyślność wydawców jest zdumiewająca, jeśli wziąć pod uwagę, że w rękopisach łuk zaczynający się w t. 715 prowadzony jest pod nutami, a następny nad i nic nie sugeruje łączenia ich w jeden. W tekście głównym podajemy w t. 715 odczytany dosłownie łuk A, który nie dochodzi wszak do następnego taktu, a w t. 716 łuk KF, zgodny z dokładniejszym, naszym zdaniem, łukiem rękopisów w t. 720. Kwestia zasięgu łuku znad t. 716 – patrz t. 718-719. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Skreślenia A |
. Ponieważ widełki dopisał także w trzech pozostałych analogicznych miejscach, można zdaniem redakcji przyjąć, że uznał ten sposób zwrócenia uwagi na postęp wewnętrznego głosu za najwłaściwszy i tym samym zrezygnował z dodatkowych łuków.
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »