Wf
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSf - Egzemplarz Schiffmacher
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 715-716

Łuki A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: te takty lub tylko 2. pół 715 i 2 miary 716; tylko górna 5-linia.                      EZTU 715 + lewy koniec następnego EZnieU

Łuki A (interpretacja→KF)

EZnieU 715 + lewy koniec EZTU następny

Ciągły łuk w Wf (→Wa) i Wn

EZnieU1 (lewy koniec)

Łuki proponowane przez redakcję

EZTU = łuk i kawałek

Ciągły łuk w Wf (→Wa) to pochodna poprawek w A, w wyniku których łuk z t. 715, prowadzący do skreślonego końcowego fragmentu linijki, wydaje się sugerować kontynuację. Sytuacja ta zmyliła także kopistę, który w KF doprowadził ten łuk do następnego taktu (co w A nie ma miejsca). W ten sposób doszło do zbiegnięcia się łuków na przednutce, co sztycharz Wn1 zinterpretował jako jeden łuk. Ta jednomyślność wydawców jest zdumiewająca, jeśli wziąć pod uwagę, że w rękopisach łuk zaczynający się w t. 715 prowadzony jest pod nutami, a następny nad i nic nie sugeruje łączenia ich w jeden. W tekście głównym podajemy w t. 715 odczytany dosłownie łuk A, który nie dochodzi wszak do następnego taktu, a w t. 716 łuk KF, zgodny z dokładniejszym, naszym zdaniem, łukiem rękopisów w t. 720. Kwestia zasięgu łuku znad t. 716 – patrz t. 718-719.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A, Błędy wynikające z poprawek, Skreślenia A

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.